Αγροτιά-λαός-εθνικισμός

 Γράφει ο Μπουγάς Τρύφων,

μέλος του ΕΣ του Εθνικού Μετώπου,

Εδώ και δεκαετίες, οι εθνικιστές είναι οι μοναδικοί που τονίζουν πως ο μόνος δρόμος για την εθνική ανεξαρτησία, είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με την εθνική παραγωγή. Όπως και σε όλα τα αλλά θέματα, ο κόσμος αναγνωρίζει και έρχεται στα λόγια μας. Άλλωστε ένα σημαντικό μέρος της πολιτικής είναι η επόμενη μέρα. Τουλάχιστον αυτό θα έπρεπε να ισχύει αν στην Ελλάδα δεν έβλεπαν όλοι, οι μεν ψηφοφόροι βραχυπρόθεσμα και οι δε πολιτικοί απατεώνες του δημοκρατικού τόξου ψηφοθηρικά. Όπως και οι αγρότες δεν πρέπει να ξεχνάνε ποιοι τους εμπαίζουν και τους κοροϊδεύουν εδώ και δεκαετίες.

Ο απίστευτος για να μην δώσουμε άλλον χαρακτηρισμό, Υπουργός Αγροτικής (Υπό)Ανάπτυξης, Λευτέρης Αυγενάκης, είχε το θράσος να επιτεθεί στους αγρότες για τις κινητοποιήσεις τους. Ο υπεύθυνος μαζί με τον πολιτικό του προϊστάμενο για τον εμπαιγμό, χιλιάδων αγροτών που μάταια περιμένουν στον πολύπαθο Θεσσαλικό κάμπο τις αποζημιώσεις από την θεομηνία του Ντανιελ που τους κατέστρεψε. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι νεοφιλελεδες της ΝΔ μέσω των golden boys τους, κόβουν και το ρεύμα σε πλημμυροπαθείς αγρότες όπως μας ενημέρωσαν τα ΜΜΕ, δίχως ακόμα να έχει γίνει η αποκατάσταση, παρά τις διαβεβαιώσεις των κυβερνητικών.

Το πάγιο σύνθημα των εθνικιστών, πως δίχως αγροτιά δεν μπορεί να υπάρξει εθνική κυριαρχία, είναι πιο επίκαιρο από ποτέ και αποδεικνύει πόσο μπροστά από τις εξελίξεις ήμασταν ως χώρος. Οι πολιτικές της ΕΕ είναι αντιαγροτικες άλλωστε γι’ αυτό τον λόγο. Οι χαρτογιακάδες των Βρυξελλών ήθελαν να προωθήσουν εδώ και δεκαετίες την πολιτική της μεγάλης φάρμας, που στην ουσία θα αφανίσει την αγροτική παραγωγή και θα φέρει καθετί μεταλλαγμένο στο πιάτο του πολύπαθου Ευρωπαίου πολίτη-καταναλωτή.

Ακόμα και οι Γερμανοί ξύπνησαν, αργά μεν αλλά με πλήρη συνειδητοποίηση πλέον, πως το πρόβλημα δεν ήταν του Ευρωπαϊκού Νότου, αλλά είναι πολιτική της ΕΕ ο αφανισμός της εθνικής παραγωγής και της αυτάρκειας σε τρόφιμα, ώστε να μην υπάρχει εθνική κυριαρχία. Πλέον οι αγρότες της Ευρώπης δεν έχουν τίποτα να περιμένουν ούτε από τα πράσινα, οικολογικά και αριστερά κόμματα πανευρωπαϊκά και ολοένα πυκνώνουν τις τάξεις των εθνικιστών σε όλη τη Γηραιά Ήπειρο. Δεν έχουν να περιμένουν τίποτα και φυσικά έχουν την εμπειρία να πουλήσουν (ξανά) τον αγώνα των αγροτών. Ένα κοινό εθνικιστικό μέτωπο με βασική προμετωπίδα την εθνική παραγωγή και την στήριξη της αγροτιάς αποτελεί πλέον μονόδρομο.

Οι εθνικιστές είναι έμπρακτα και όχι στα λόγια στο πλευρό των Ελλήνων αγροτών, όπως και όλοι οι πατριωτικοί και εθνικιστικοί συνδυασμοί σε όλη την Ευρώπη. Ειδικά οι μικρομεσαίοι αγρότες είναι αυτονόητο πως πρέπει να συστρατευτούν με τους εθνικιστές.

Λύση τώρα στα δίκαια αιτήματα των αγροτών:

• ·Αποζημιώσεις τώρα στους πληγέντες στο 100 %
• ·Αφορολόγητο πετρέλαιο και μάξιμουμ 7 λεπτά στην κιλοβατώρα, επιδότηση και κατάργηση του ΦΠΑ στα μέσα και τα εφόδια.
• ·Ελάχιστες εγγυημένες τιμές του κόστους παραγωγής.
• ·Κάθε μέτρο που θα ανακουφίσει τους πληγέντες και σε ειδικές κατηγορίες όπως είναι οι μελισσοκόμοι και φυσικά οι κτηνοτρόφοι που έχουν έναν Γολγοθά μπροστά τους για να αντικαταστήσουν τα ζώα που έχασαν.
• ·Ειδικά για τους πληγέντες, πάγωμα κάθε είδους χρέους για τουλάχιστον μέχρι να είναι σε θέση να αποκαταστήσουν την παραγωγική τους διαδικασία, δωρεάν θέρμανση για τους πληγέντες αγρότες και τις οικογένειες τους και αναστολή της έκδοσης λογαριασμών ΔΕΚΟ για τουλάχιστον οκτώ με δώδεκα μήνες.

Όλα τα παραπάνω και ακόμα περισσότερα, όπως το πάγωμα οποιουδήποτε τοκισμου σε χρέη πληγέντων αγροτών θα ήταν αυτονόητα σε μια χώρα εθνικά ανεξάρτητη, για να βοηθηθούν οι αγρότες που επιπλέον επλήγησαν από μια θεομηνία. Δυστυχώς όμως, σε καμία χώρα της Ευρώπης των τοκογλύφων και πολύ περισσότερο σε μια που αποτελεί αποικία χρέους, η κρατική αρωγή δεν είναι αυτονόητη. Μάλλον το αντίθετο…

Οι αγρότες της Ευρώπης θα κερδίσουν μια αξιοπρεπή διαβίωση και πάνω από όλα θα εξασφαλίσουν την εθνική κυριαρχία των πατρίδων τους, μόνο μέσα από τον εθνικισμό. Δίχως αγροτιά δεν υπάρχει εθνική ανεξαρτησία-κυριαρχία.

Ο αγώνας των αγροτών αποτελεί εθνικιστικό μονόδρομο της εθνικής παραγωγής-κυριαρχίας