«Δεν κάνεις πολιτική με ένα παιδί» ή μήπως κάνουν όταν τους συμφέρει;

 

Ιωάννα Καραδήμα, 

Περιφερειακή Σύμβουλος Αττικής,

Με αφορμή την πρωτοχρονιάτικη φιέστα του νέου Δημάρχου Αθηναίων, Χάρη Δούκα, ξέσπασε ένας διάλογος σχετικά με την παρουσία στο πάλκο της εκδήλωσης ενός μελαχρινού κοριτσιού. "Δεν κάνεις πολιτική με ένα παιδί", έσπευσαν να πουν οι υπερασπιστές του Δημάρχου. 

Θα συμφωνούσαμε απολύτως μαζί τους , αν πράγματι στην συζήτηση έμπαινε το θέμα της ύπαρξης μόνο χιλιάδων ανδρών μεταναστών στο Σύνταγμα την Πρωτοχρονιά και όχι αν το παιδί δίπλα στον Δούκα, ήταν προσφυγόπουλο ή η κόρη του Γαλακτερού και της Ζαμπέτογλου. Θα συμφωνούσαμε επίσης, ότι όντως δεν κάνεις πολιτική ή άλλου είδους σπέκουλα με τα παιδιά, αν οι ίδιοι που το λένε αυτό από την μία, την άλλη στιγμή κάνουν πολιτική με τα παιδιά στο θέμα της τεκνοθεσίας των ομόφυλων ζευγαριών.

 

Γιατί στην τεκνοθεσία αλλά και στον γάμο των ομόφυλων, προτάσσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Τα δικαιώματα ποιών όμως δεν μας λένε. Των παιδιών που κάνεις δεν τα ρωτά αν θέλουν και μπορούν να  μεγαλώσουν σε ένα ομόφυλο περιβάλλον; Τα δικαιώματα της γυναίκας που θέλουν να την καταστήσουν έναν σπερματοδέκτη που θα κάνει παιδιά κατά παραγγελία; 

Προφανώς και όχι καθώς κατά την δικαιωματιστική νοοτροπία που τείνει να γίνει δικτατορία, δικαιώματα έχουν μόνο οι ομόφυλοι και όποια άλλη μειονότητα εμφανίσουν στο μέλλον. Μιλούν για την νομική αποκατάσταση μιας κοινωνικής πραγματικότητας, εννοώντας την νομική αποκατάσταση του γάμου και της τεκνοθεσίας ομόφυλων. Μα και η κλοπή δεν είναι μία κοινωνική πραγματικότητα που υπάρχει, Ο βιασμός δεν είναι επίσης μια πραγματικότητα που συμβαίνει; Με τη λογική τους δεν θα έπρεπε να κατοχυρωθεί κάθε τι που συμβαίνει και είναι εκτός νομικού ή ηθικού πλαισίου;

 

Αλλά ας πάμε και λίγο παραπέρα. Η παιδοφιλία είναι επίσης μία πραγματικότητα, μήπως λοιπόν στο μέλλον θα θελήσουν να την   νομιμοποιήσουν ; Σύμφωνα με αρκετούς από αυτούς τους δικαιωματιστές, θα έπρεπε, αρκεί να είναι με συναίνεση. Γιαυτό και οι περίφημοι νεολογισμοί του παιδοβιασμού, λες και ο βιασμός μπορεί να έχει κάποιο άλλο πρόθεμα πέραν από αυτό της αηδίας και της τιμωρίας.

 

Όταν καταργείς κάθε έννοια ηθικής, όλα επιτρέπονται. Όταν ο νόμος, η φύση, η κοινωνία γίνεται κάτι το σχετικό, τότε, όλα επιτρέπονται ή πρόκειται να επιτραπούν προς χάριν μίας μειονότητας που προβάλλει τα θέλω και τα γούστα της εις βάρος της πλειοψηφίας.

 

Επειδή δε, η συνηθισμένη αντιλογία ειδικά στο θέμα της τεκνοθεσίας, είναι η αγάπη προς τα παιδιά, υπάρχει τρόπος να τη δείξει κάποιος. Χωρίς υποχρεώσεις, χωρίς νομικά ή άλλου είδους πλαίσια , όπως είναι και ο ορισμός της λέξης "αγάπη". Τόσα ιδρύματα με παιδιά υπάρχουν, όποιος πραγματικά τα αγαπάει μπορεί να βοηθήσει ένα τέτοιο παιδί. Ενισχύοντας το, δωρίζοντας του, σπουδάζοντας το. Κανείς δεν απαγορεύει και σε κανέναν να ασκήσει αυτή την αγάπη, την φροντίδα και τη στοργή του. Με πραγματική ανιδιοτέλεια, χωρίς να κάνει το παιδί ένα πείραμα κοινωνικής μηχανικής, χωρίς να το κάνει μπαλάκι μίας πολιτικής αντιπαράθεσης ή μίας σχέσης.

 

Αφήστε τα παιδιά στην ησυχία τους, αρκετά τραβάνε στον παρακμιακό σύγχρονο κόσμο σας. Αφήστε το δίκαιο στην ησυχία του που το καταπατάτε σε κάθε ευκαιρία. Αφήστε την κοινωνία, αρκετά έχει κουραστεί από την αδικία, την βία και την διαστροφή μίας πολιτικής δυστοπίας που την ονομάσατε "ελευθερία" για να την χαίρονται μόνο οι λίγοι και οι ιδιαίτεροι.