Γράφει η Μαρία Ι. Γιαλαμά,
Η εμμονή της Ελληνικής κυβερνήσεως με τον γάμο των ομοφυλοφίλων, αρχίζει πλέον και προβληματίζει . Δείχνει προϋπογεγραμμένο συμβόλαιο, που χρήζει πάση θυσία νομιμοποιήσεως. Εκπλήσσει και τους πλέον καλοπροαιρέτους, η χρονική περίοδος, η σπουδή με την οποία εισήχθη στο κοινοβούλιο προς συζήτηση, αλλά και οι μέθοδοι πιέσεως για εκμαίευση της «κατά συνείδηση» ψήφου των βουλευτών. Πρωτόγνωρη ομολογουμένως ως διαδικασία δημοκρατικού εν τη πράξει κόμματος, είναι και η λήψη αποφάσεων, από το πρωθυπουργικό περιβάλλον, μη έχοντος καμίαν σχέση με την Ν.Δ, τις αρχές και τις αξίες της και η δι εξαναγκασμού αλίευση της ψήφου των βουλευτών. Ειρήσθω εν παρόδω, ότι η ενημέρωση κατόπιν εορτής των βουλευτών για το περιεχόμενο του κατατεθειμένου νομοσχεδίου και η υπό την μορφή φροντιστηριακών μαθημάτων, προσπάθεια πειθούς που καταβάλλεται ,δεν συνάδουν με τις διαδικασίες ενός δημοκρατικού κόμματος. Αν όμως εγένετο μία σωστή προσέγγιση του περί γάμου διδομένου ορισμού, θα ανεδύετο αυτομάτως η επιχειρουμένη παραβίαση του όρου και η μετατροπή του σε ικανοποίηση εγωκεντρικών διαθέσεων μη δυναμένων, μέσω της γενετησίου ενώσεως, να δημιουργήσουν οικογένεια. Λαμβανομένου υπ’όψιν του ορισμού του γάμου, το παράλογο του αιτήματος περί ικανοποιήσεως της ισότητος μέσω του γάμου, καταρρίπτεται αυτομάτως
«Γάμος ονομάζεται η τελετή με την οποίαν συνιστάται και αναγνωρίζεται μία νόμιμη γενετήσια ένωση που θα οδηγήσει στην δημιουργία μίας οικογένειας»
Ο σκοπός του γάμου, προσδιορίζεται πλήρως μέσω του ορισμού του.
Η διαρκής παρουσία σε τηλεοπτικές εκπομπές, ομοφυλοφίλων ,προς στήριξη της δήθεν ισονομίας που καταπατάται μέχρι αυτήν την χρονική στιγμή, είναι βέβαιο ότι αναδεικνύει και την νοσηρότητα της προσεγγίσεως του όλου θέματος. Το δακρύβρεχτο αφήγημα, περί της νομοθετήσεως του γάμου των ομοφυλοφίλων προκειμένου να εξασφαλισθεί η ασφάλεια υπαρχόντων παιδιών, με σκοπό την προσέλκυση του οίκτου, δημιουργεί πολλά ερωτήματα. Πώς απεκτήθησαν αυτά τα παιδιά; Hλέγχθη η καταλληλότητα του-των γονέων και του οικείου περιβάλλοντός τους; Παρακολουθείται το θετό παιδί και ο θετός γονέας από τις αρμόδιες για τον συχνό έλεγχο της νέας οικογενείας κοινωνικές υπηρεσίες επί τριετία; Οι αριθμοί των νομίμων μέσω του εθνικού μητρώου υιοθεσιών, μονογονέων,δεν επιβεβαιώνουν την ανάγκη νομοθετήσεως του γάμου. Ακόμη και σε ιδιωτική- προσωπική υιοθεσία του παιδιού, ελέγχονται αρκετά πειστήρια δικαστικώς και φυσικά την προκαθορισμένη περίοδο πριν ολοκληρωθεί η υιοθεσία, το παιδί και η νέα του οικογένεια ,παρακολουθείται από τις κοινωνικές υπηρεσίες. Συμφώνως με κατά καιρούς δημόσιες δηλώσεις των φερομένων ως γονέων, έγιναν υιοθετήσεις στο εξωτερικό, που υποκρύπτουν συνήθως οικονομική συναλλαγή. Εν κατακλείδι, καλείται ή μάλλον εκβιάζεται η Ελληνική πολιτεία να νομοθετήσει υπέρ του γάμου των ομοφυλοφίλων, για να καλυφθούν προκύψασες ανάγκες, μη έχουσες καμία σχέση με το ισχύον οικογενειακό δίκαιο. Κοινώς απεφάσισαν κάποιοι επιθυμούντες να γίνουν γονείς και έγιναν μέσω μίας συναλλαγής, αγνώστων ή και υπόπτων δεδομένων, απέκτησαν παιδιά, τα οποία εκ των υστέρων επιθυμούν να εντάξουν μέσα σε μία σχέση, που επιθυμούν να είναι ο γάμος. Αντί λοιπόν να κληθούν από την Ελληνική πολιτεία, να αποδείξουν τον τρόπο κτίσεως αυτών των παιδιών
και να κριθούν για την καταλληλότητά τους, μέσω των ισχυόντων για τους υποψηφίους θετούς γονείς ,απαιτούν το έκνομο να νομιμοποιηθεί υπέρ τους, άνευ περεταίρω ελέγχων. Αποτελεί παγκόσμιο πρωτοτυπία το εν λόγω αίτημα, δεδομένου ότι οι νόμοι ψηφίζονται για να καλύψουν μελλοντικές ανάγκες και όχι για να κουκουλώσουν προϋπάρχουσες παρανομίες. Όσο για το πολυχρησιμοποιούμενο επιχείρημα «του Ευρωπαϊκού κεκτημένου» καλόν είναι να γίνει υπενθύμιση ότι το εθνικό δίκαιο υπερέχει του Ευρωπαϊκού και όσοι δεν αρκούνται στους εν Ελλάδι ισχύοντες νόμους και στο εθιμικό ισχύον δίκαιο, δύνανται να χρησιμοποιήσουν το Ευρωπαϊκό κεκτημένο και να μεταβούν σε χώρα που το δίκαιό της τους καλύπτει.
Ο κατήφορος της ΕΕ, οδήγησε στο να γίνει η Ελλάδα, χώρος συσσωρεύσεως λαθρομεταναστών, ακρίτως. Ας γίνει κατανοητό, ότι δεν υποχρεούται η χώρα να ακολουθήσει τις νόρμες της Γερμανίας, εν ονόματι της προδευτικότητος και των επιθυμιών ελαχίστης μειοψηφίας πολιτών. Ας κατανοήσουν, ότι η πυρηνική οικογένεια είναι ο κληροδοτούμενος πλούτος, από γενιά σε γενιά Ελλήνων. Η ελαύνουσα απενοχοποίηση της παιδοφιλίας, και της διαταραχής του φύλου, όπως και η νομιμοποιηθείσα στην Γερμανία κτηνοβασία δεν δύναται να υποχρεώσει την Ελλάδα, να την αποδεχθεί ως κάτι το φυσιολογικό και επομένως επιτρεπόμενο. Το ότι στο στενό πρωθυπουργικό περιβάλλον, στο πρόσφατο παρελθόν, υπήρξε καταδικασθείς πρωτοδίκως παιδόφιλος, που εξήντλησε την πενταετία εκδικάσεως στο Εφετείο μέσω των συνεχών αναβολών που έπαιρνε και δεν εδικάσθη, παρά την σκληρή αγόρευση του εισαγγελέως, δεν αποτελεί προηγούμενο για την προωθουμένη ελευθεριότητα .Η συμμετοχή της Ελλάδος στην ΕΕ, ήτο συμμετοχή σε ένωση κρατών που το καθένα διατηρούσε την Εθνική του ταυτότητα. Η επιβολή της woke ατζέντας, από φιλοδόξους-προθύμους για θυσίες εθνικών αξιακών συστημάτων, αντίδωρο της ανελίξεώς τους στα σαθρά ευρωπαϊκά αξιώματα, συναντά την αντίδραση του Ελληνικού λαού. Η επιλογή της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου, που ο λαός πένεται και συνθλίβεται από ποικίλα οικονομικά και όχι μόνον προβλήματα, η παιδεία κλυδωνίζεται, η υγεία νοσεί, η Κοινωνική Πρόνοια χρήζει προνοίας, η ανυπαρξία ασφαλείας και ο λαθροεποικισμός συνεχίζεται, αναδεικνύει την άγνοια ή αδιαφορία των ιθυνόντων, για τα απασχολούντα τους πολίτες.
Ο Πρωθυπουργός καλείται, να ασχοληθεί με τα μείζονα που πλήττουν τον κοινωνικό ιστό. Να απομακρύνει τους απαξιώσαντες την Κοινωνική Πρόνοια, υπηρετώντας μόνον την παρέκκλισή τους μέσω των θέσεων ευθύνης που τους ανέθεσε. Καλείται να σεβασθεί τα κατοχυρωμένα δικαιώματα των παιδιών και πάνω απ’ όλα να υπερασπισθεί το ιερό δώρο της μητρότητος, πατάσσοντας την ύπαρξη κυκλωμάτων trafficking νέων πτωχών γυναικών. Το θείο δώρο της συλλήψεως, κυήσεως και γεννήσεως ενός βρέφους από μία γυναίκα-μητέρα, δεν μπορεί να γίνεται εμπορεύσιμο είδος ικανοποιήσεως τινών. Ο δημιουργός έχει προνοήσει, απαιτείται σεβασμός στην πρόνοιά ΤΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου