Παρήλθαν τα Χριστούγεννα του 2023. Διανύοντας τις πρώτες ημέρες του 2024,είναι ζωντανές ακόμη οι εικόνες των ημερών. Εικόνες λάμψεως, από τα πολλά φωτισμένα στολίδια των δρόμων και των βιτρινών των καταστημάτων. Εικόνες, μη έχουσες καμία σχέση με την θρησκευτικότητα της εορτής, παρά μόνον με την εμπορική-καταναλωτική διάσταση που τους εδόθη και στην Ελλάδα, από την τελευταία εικοσαετία του προηγουμένου αιώνος. Μή έχοντα καμία σχέση «με τα Χριστούγεννα που φυλάνε τα χρόνια στο τέλος τους» που γέμιζαν με την απλότητά τους την ψυχή του Ελύτη και του κάθε κατοίκου αυτής της χώρας. Η οικονομική ανάκαμψη των περισσοτέρων εκ των Ευρωπαϊκών χωρών, στο τέλος του εικοστού αιώνος, επέτρεψε την εισαγωγή της χλιδής στις εορταστικές εκδηλώσεις για την γέννηση του φέροντος την αγάπη στον κόσμο και την αδελφοσύνη Θεανθρώπου. Ακολουθώντας τρόπους εορτασμού, των πέραν του Ατλαντικού ανεπτυγμένων χωρών, υιοθετήθησαν εκδηλώσεις, στερούμενες της πνευματικότητος και των μηνυμάτων της του Χριστού γεννήσεως. Παρελθόντων των ετών, ατύπως πλήν σαφώς και δι επισήμων χειλέων, η ευχή «καλά Χριστούγεννα», αντικατεστάθη από την γενικόλογη «καλές γιορτές», λές κι είναι οι εορτές του τέλους της συγκομιδής της πατάτας της Γερμανικής υπαίθρου, ή της υποδοχής των επιδημούντων τσελιγγάδων στα χειμαδιά τους. Για την Ελλάδα της Ορθοδοξίας, αυτό αποτελεί ύβρη, προφανώς όμως οι ασπαζόμενοι το δόγμα της πολιτική ορθότητος πολιτικοί της, αισθάνονται την υποχρέωση να πράττουν συμφώνως «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι». Εκτός των ευχών όμως λόγω της του Χριστού γεννήσεως, έπαψαν και οι υψηλού κόστους στολισμοί, πόλεων και χωριών, να περιλαμβάνουν την φάτνη. Απουσιάζει δηλαδή, αυτό που σηματοδοτεί την γέννηση του Υιού του Θεού μέσα στην ταπεινότητα, η φάτνη. Ακόμη και το άστρο της Βηθλεέμ, σημαντικής σημασιολογίας της ελεύσεως της ελπίδος ,αντικατεστάθη από πολύχρωμες γιρλάντες. Μένουν μόνον να «θυμίζουν» Χριστούγεννα οι διήμερες αργίες, οι αγορές δώρων των εχόντων ακόμη την οικονομική ευχέρεια και πιθανόν οι αναμνήσεις στους έχοντες περάσει την μέση ηλικία. Αξιοσημείωτη είναι η αύξηση της προσελεύσεως των πιστών στις εκκλησίες, στις εορταστικές λειτουργίες, αν και η Ορθοδοξία βάλλεται πανταχόθεν. Κάπως έτσι, στα πλαίσια της πολυπολιτισμικότητος και της ανοχής, χειραγωγείται εμμέσως πλήν σαφώς, η θρησκευτική πίστη των Ελλήνων, δεδομένης και της φθινούσης διδασκαλίας στα σχολεία των σημαντικών της Ορθοδοξίας μηνυμάτων. Στο παρελθόν εγίνοντο κτήμα των μαθητών από το μάθημα των θρησκευτικών και μέσω των ποιημάτων των Ελλήνων σπουδαίων ποιητών.(Γ.Δροσίνης,Κωστής Παλαμάς,Καρκαβίτσαςκλπ) Τα ήθη και τα έθιμα των Χριστουγέννων, σκοπίμως δεν προβάλλονται, ή ακόμη και υποβιβάζονται δημοσίως, με σκοπό την αποκοπή των νέων στην ηλικία Ελλήνων, απ’ ότι σημαντικό κράτησε το Έθνος ενωμένο.
Ξένα ήθη υιοθετήθησαν και για την μεγάλη εορτή του Αγίου Βασιλείου, που εορτάζεται εκάστη πρωτοχρονιά. Αποσιωπάται ως εορτή ,ταυτιζομένη μόνον με την έλευση του Άη Βασίλη,δωρομεταφορέως, αποκλειστικού δημιουργήματος, μορφολογικώς, ενδυματολογικώς και νοηματικώς εν κατακλείδι, πολυεθνικής εταιρείας αναψυκτικών. Είναι λυπηρό ,να έχει έλθει στα ανθρώπινα μέτρα των παθών, των αδυναμιών και των κακών επιλογών, ο Μέγας Βασίλειος, προστάτης των πτωχών και των αδυνάμων, ο Επίσκοπος Καισαρίας. Εξέχουσα μορφή της Χριστιανικής Εκκλησίας, σπουδαίος ιεράρχης και κορυφαίος θεολόγος, με πλούσιο συγγραφικό σημαντικό έργο, ονομάσθηκε Άγιος και
Μέγας. Αξιοθαύμαστο και πρωτόγνωρο για την εποχή του υπήρξε το κοινωνικό έργο του. Ίδρυσε την περίφημη Βασιλειάδα, ένα τεράστιο συγκρότημα ευποιίας, που περιελάμβανε νοσοκομείο, ορφανοτροφείο, πτωχοκομείο, λεπροκομείο, επαγγελματικές σχολές, κλπ. Μέσα σ’αυτό εύρισκαν καταφύγιο και βοήθεια χιλιάδες άνθρωποι, ανεξαρτήτως του εάν ήσαν Χριστιανοί ή όχι. Προσέφεραν τις υπηρεσίες τους πολλοί εθελοντές, μεταξύ των οποίων και ο ίδιος ο επίσκοπος Βασίλειος, ασκών την ιατρική, που είχε σπουδάσει μαζί με την γεωμετρία, την νομική την αστρονομία την γραμματική, την ρητορική και την φιλοσοφία, στην Αθήνα. Γίνεται κατανοητό λοιπόν, ότι τα δώρα ,αυτού του σημαντικού ασκητού, ήσαν αυτά που είχε ανάγκη ο κάθε προστρέχων σ’ αυτόν και δεν ήσαν μόνον υλικά αλλά και πνευματικά. Ο ίδιος ήτο ασκητής, ζών αυστηρώς ασκητικό βίο, με πολλές στερήσεις, γεγονός που αναφέρεται ότι τον εξήντλησε και τον οδήγησε στον θάνατο σε ηλικία μόνον 49 ετών. Έμεινε στην μνήμη των Χριστιανών, πέραν των πολλών αγαθοεργιών του, των θεολογικών του συγγραμμάτων, της Θείας λειτουργίας που συνέγραψε, φέρει το όνομά του και τελείται 10 φορές το έτος, με τον εορτασμό του ως έναν εκ των Τριών Ιεραρχών, προστατών των παιδιών και των γραμμάτων. Είναι επίσης το έθιμο της βασιλόπιττας που τον κρατάει ζωντανό στους αιώνες. Είναι η μνήμη για τις πίττες που εζήτησε να φτιάξουν οι γυναίκες της Καισαρίας και μέσα εκεί ετοποθέτησε και επέστρεψε τα κοσμήματα που είχαν προσφέρει οι Καππαδόκες της Καισαρίας, προκειμένου να εξευμενίσουν τον Ιουλιανό τον παραβάτη και να μην κάνει κακό στον επίσκοπόν τους, Βασίλειο. Όταν λοιπόν, έπαψαν να είναι χρήσιμα τα κοσμήματα, λόγω της απουσίας του αυτοκράτορος και των επιθυμούντων την εξόντωση του, τα επέστρεψε σε έκαστον των κτητόρων τους με αυτόν τον δίκαιο τρόπο. Συμφώνως με τις τότε καταγραφείσες μαρτυρίες, θαυματουργικώς ο κάθε πολίτης έλαβε μέσα στην πίττα το ή τα κοσμήματα που είχε προσφέρει. Ευτυχώς, την ευλογημένη Βασιλόπιττα, δεν την φέρνει στην σύγχρονη εποχή, ο στα κόκκινα ενδεδυμένος, ευμεγέθης χαρωπός «άγιος» της γνωστής πολυεθνικής και του καταναλωτισμού, αλλά την δημιουργούν οι Ελληνίδες νοικοκυρές, προσφέροντας την χαρά της αναμονής της ευρέσεως του νομίσματος από τον «τυχερό» της νέας χρονιάς εκάστης οικογενείας.
Καθίσταται κατανοητό, ότι εμμένοντας στην Χριστιανική παράδοση, που στην βάση της είναι αρχαιοελληνική, πέραν της συνοχής που δημιουργείται μεταξύ των ομοεθνών ομοθρήσκων, διατηρούνται και πρότυπα υψίστου αξιακού περιεχομένου, πνευματικότητος και δημιουργικής σκέψεως. Αυτά και μόνον αρκούν να αναχαιτίσουν την πνευματική ισοπέδωση που επιχειρείται, μέσω της επιβολής των καλλιεργουμένων καταστροφικών πολυπολιτισμικών επιταγών.
Καλή δημιουργική χρονιά, αγάπης, ανθρωπιάς, αλληλοκατανοήσεως και αλληλοσεβασμού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου