Γράφει ο Δρ. Πρόδρομος Εμφιετζόγλου,
Από το 2020 ακούγαμε για τον προβληματισμό του κου Μητσοτάκη σχετικά με το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφύλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία.
Οι αμφιταλαντεύσεις εντάθηκαν μετά το 41%, επιταχύνσεις, επιβραδύνσεις, κομματική πειθαρχία, πιέσεις σε υπουργούς και βουλευτές, συνεχή γκάλοπ και τελευταία η θεωρία του «καρότου και του αλόγου».
Όλα τα ανωτέρω με ποιόν σκοπό ; Να πετύχει με διάφορες μεθοδεύσεις την ψήφιση του νομοσχεδίου στη Βουλή, παρακάμπτοντας το δημοψήφισμα που θα είναι μια καθαρή απόρριψη του νομοσχεδίου αλλά και καταδίκη του ιδίου.
Το ότι είναι υπέρ του νομοσχεδίου είναι αυτονόητο. Για το γιατί, υπάρχουν διάφορες ερμηνείες. Όπως ότι τον πιέζουν οι «ομόφυλοι» στην Κυβέρνηση που δεν είναι και λίγοι ή ότι «βοηθάει» το προφίλ του ως σύγχρονου Ευρωπαίου πολιτικού που υπερβαίνει τα «κατεστημένα» ή «καθυστερημένα», καθ’ ότι επιδιώκει μια σημαντική θέση στην Ευρώπη.
Παραθέτω τους λόγους για τους οποίους όλα τα παραπάνω «τερτίπια» είναι απαράδεκτα, αντίθετα προς το Σύνταγμα και την θέληση της μεγάλης πλειοψηφίας του Ελληνικού Λαού.
1ον Το ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ συντάχθηκε και ψηφίστηκε «Εις το Όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος». Άρα οι διαδικασίες του συνδέονται με την Χριστιανική Πίστη μας και τις διδαχές του Ευαγγελίου. Η άποψη ότι το εν λόγω νομοσχέδιο είναι θέμα της Κυβέρνησης και δεν έχει καμία σχέση με την Εκκλησία και την Καινή Διαθήκη, απορρίπτεται.
2ον Οι βουλευτές ορκίζονται επίσης στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαιρέτου Τριάδας (άρθρο 59) και έχουν απεριόριστο το δικαίωμα της γνώμης και ψήφου κατά συνείδηση (άρθρο 60), άρα κάθε προσπάθεια επηρεασμού, εκφοβισμού, ή κομματικής πειθαρχίας είναι ενέργειες παράνομες και αντισυμβατικές και η Κυβέρνηση οφείλει πρώτη να μην τις χρησιμοποιεί, αλλά αντίθετα να τις καταδικάζει και να τις τιμωρεί.
3ον «Η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του Έθνους καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του Κράτους» (άρθρο 21 §1).
‘Άρα κάθε προσπάθεια διάλυσης της οικογένειας αλλά και μη προαγωγής του Έθνους είναι πολλαπλώς αντισυνταγματική.
4ον Δημοψήφισμα προκηρύσσεται για κρίσιμα Εθνικά και Κοινωνικά θέματα (άρθρο 44). Άρα υπεύθυνη Κυβέρνηση ΟΦΕΙΛΕΙ να προκηρύσσει δημοψήφισμα και όχι να προσπαθεί να μην το προκηρύξει (όπως στην περίπτωση των Πρεσπών). Και εν προκειμένω οφείλει ο Μητσοτάκης ή να αναβάλλει την κατάθεση του εν λόγω Νομοσχεδίου για το… μέλλον, ή να μην προβεί σε δημοψήφισμα ενάντια στην θέληση του Ελληνικού Λαού, ήτοι να σφετεριστεί την λαϊκή κυριαρχία που απαγορεύεται από την ακροτελεύτια διάταξη (άρθρο 120).
Μέχρι λοιπόν αν και εάν ωριμάσουν οι συνθήκες, οριστικοποιήσει «ποιο είναι το άλογο και ποιο το κάρο», τον συμβουλεύω να επιλέξει την πρώτη περίπτωση.
ΥΓ: Ιδία με την περιπέτεια της … «Συνθήκης των Αθηνών» αλλά και τις εστίες πολέμου που μας κυκλώνουν επικίνδυνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου