Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;

Γράφει ο Γιάννης Κίτσος 

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από το χαρτί της επικύρωσης του ελληνικού κοινοβουλίου για την αντεθνική, αντιλαϊκή και αντιδημοκρατική συμφωνία των Πρεσπών και έχουν ξεκινήσει διάφοροι προπαγανδιστές του κυβερνώντος κόμματος, μεταξύ άλλων πολλών – αυθεντίες στη διάδοση αλλοιωμένων και ψευδών ειδήσεων  – να διαδίδουν και ότι ο Τσίπρας μετά την ολοκλήρωση της τέταρτης δανειακής σύμβασης, της συμφωνίας των Πρεσπών φυσικά, της προσπάθειας διεύρυνσης της πολιτικής του βάσης, της υποψηφιότητας του για νόμπελ ειρήνης και γενικότερης κατάστασης της οικονομίας – παρότι στάσιμη – αλλά και τη διανομή επιδομάτων και την τακτοποίηση ημετέρων θα καταφέρει να ανατρέψει τις, όπως αποκαλούν προπαγανδιστικές, χειραγωγούμενες και ψευδείς, δημοσκοπήσεις και θα καταφέρει να ξαναγίνει πρωθυπουργός.

Δε θα σταθώ στο κατά πόσο είναι πιθανό ο ελληνικός λαός, που ξεχνάει και εύκολα, να επαναλάβει το ίδιο λάθος. Όχι πως δεν υφίσταται το ενδεχόμενο αυτό, αλλά με αυτά που θα περιγράψω παρακάτω ειλικρινώς το αποκλείω. Θα σταθώ στο αφήγημα που έκανε τον Τσίπρα πρωθυπουργό και το κόμμα του κυβέρνηση. Και αυτό, από όσο θυμόμαστε όλοι, δεν ήταν άλλο από το ότι εμείς, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, είμαστε η ελπίδα που θα σώσει τους Έλληνες από τους «βαρβάρους». Ποιοι ήταν τότε οι βάρβαροι; Η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), η Ευρωπαϊκή Κεντρική τράπεζα (ΕΚΤ), η Γερμανία με την ίδια την καγκελάριο και υπουργό οικονομικών της, οι ΗΠΑ, το «παλαιό» ελληνικό πολιτικό σύστημα, η «χειραγωγούμενη» ελληνική δικαιοσύνη, οι «διεφθαρμένοι» δημοσιογράφοι, σαφώς οι «φεουδάρχες»-«καναλάρχες» και η ομολογουμένως «επικίνδυνη» ακροδεξιά. Η καταστροφική του διακυβέρνηση ολοκληρώνεται, εύχομαι σύντομα, και θα πάει σε εκλογές. Και αναρωτιέμαι, σε σχέση με την προ 4 ετών εκλογή του να κυβερνήσει τι έχει μείνει από όλα τα τότε αφηγήματα του; Κανένα απολύτως!
Η ΕΕ, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, η Γερμανία με την καγκελάριο και υπουργό των οικονομικών της και οι ΗΠΑ  γίνανε ξαφνικά οι καλύτεροι φίλοι της Ελλάδας. Το «παλαιό» πολιτικό σύστημα αποδείχτηκε ήπιο, σύγχρονο και επιτυχημένο σε επίπεδο διακυβέρνησης σε σχέση με τον «καινούριο» αλλά καταστροφικό ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι μην έχοντας κάτι αξιόλογο να παρουσιάσει άλλοτε συνεχίζει και άλλοτε υιοθετεί, με καταστροφικό όμως τρόπο,  πολιτικές του συστήματος αυτού που πριν πολεμούσε εμμονικά. Η δικαιοσύνη από «χειραγωγούμενη» έγινε καθεστωτική και οι στοχευμένες διώξεις πολιτικών αντιπάλων του κόμματος καταρρέουν σαν τραπουλόχαρτα. Οι «διεφθαρμένοι» δημοσιογράφοι εξιλεώθηκαν από το γεγονός ότι οι δημόσιες τοποθετήσεις και απόψεις τους για την καταστροφική αριστερά αποδείχτηκαν προφητικές. Οι «φεουδάρχες»-«καναλάρχες» έγιναν οικοδεσπότες του κόμματος και στελεχών του. Φτάσανε δε σε τέτοιο σημείο στελέχη τους να κάνουν «business» μαζί τους. Τέλος, με την ακροδεξιά συμμετείχαν από κοινού στους αντιμνημονιακούς αγώνες, συγκυβέρνησαν μαζί της μέχρι πρότινος, πέρασαν πολλά καθεστωτικά νομοσχέδια με την συνεισφορά της ψήφου της και όσο και εάν θέλουν να το αρνούνται την προστατεύουν από την δικαιοσύνη.
Ας πούμε λοιπόν, ότι ο Τσίπρας έχει όντως όλα όσα οι προπαγανδιστές του, μεταξύ άλλων ψευδών και αλλοιωμένων ειδήσεων, έχουν αρχίσει να διασπείρουν. Όλα καλά ρε παιδιά, αλλά έχοντας ξεμείνει από «βαρβάρους» πόσο εύκολα θα καταφέρει να επανεκλεγεί; Πέραν της καταστροφικής του διακυβέρνησης, πόσο εύκολα, όταν μάλιστα, όχι μόνο «βάρβαροι» δεν υπήρξαν αλλά και μετά και την επίσημη στήριξη στον αριστερό δικτάτορα Μαδούρο, αποδείχτηκε ο ίδιος βάρβαρος;
Θα κλείσω, λοιπόν, με τους τελευταίους στίχους από το ποίημα «Περιμένοντας τους Bαρβάρους» του τεράστιου Έλληνα ποιητή Κ.Π. Καβάφη… «… Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν. Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα, και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν. Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους. Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις».
http://lastpoint.gr/kai-tora-ti-tha-genoume-choris-varvarous/