Πέμπτη 28 Δεκεμβρίου 2017

ΚΩΔΙΚΑΣ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ


ΚΩΔΙΚΑΣ ΝΤΑ ΒΙΝΤΣΙ

Επιβεβλημένες επισημάνσεις
του Πρεσβυτέρου Βασιλείου Ά. Γεωργοπούλου (Μ.Τ
h.)

Το 2004 μεταφράστηκε και κυκλοφορήθηκε και στην πατρίδα μας το έργο του
DAN BROWN «Κώδικας DA VINCI ». Το εν λόγω βιβλίο έχει μέχρι σήμερα πουληθεί παγκοσμίως σε εκατομμύρια αντίτυπα και έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 30 γλώσσες.

Ή εκδοτική επιτυχία έχει γίνει αφορμή για να αποσιωπηθεί το γεγονός, ότι το εν λόγω βιβλίο αποτελεί μία κλασική νεοεποχίτικη σύνθεση, μια ακόμα συγκεκαλυμμένη προσπάθεια με το μανδύα του μυθιστορήματος, για να παραμορφωθεί ή αληθινή και ιστορική εικόνα του προσώπου του Θεανθρώπου.


Παραβλέπεται το γεγονός ότι πλήθος αποκρυφιστικών, καβαλιστικών, ταοιστικών, νεογνωστικών και νεοπαγανιστικών αντιλήψεων διαπλέκονται και επαναλαμβάνονται στα πλαίσια της αφηγηματικής διάρθρωσης και της διαπλοκής προσώπων, γεγονότων και μυστικιστικών ομάδων.


Επιπλέον, στο κείμενο διατυπώνονται από τον συγγραφέα κατά τρόπο ανιστόρητο, αντιεπιστημονικό και βλάσφημο, θέσεις πού προσβάλλουν το πρόσωπο του Κυρίου.
Ή αναφορά του συγγραφέα στην αρχή του βιβλίου του, ότι τα γραφόμενα αποτελούν «φανταστικό δημιούργημα» είναι κατ' ουσία παραπλανητική, καθώς ό ίδιος σε συνέντευξη του έχει παραδεχθεί, ότι τα ιστορικά στοιχεία πού αναφέρει στο έργο του «Κώδικας DA VINCI » τα θεωρεί ακριβή (Βλ WWW.BORDERSSTORES.COM Πρβλ. και σελ. 11 βιβλίου).

Μέσα στο βιβλίο, λοιπόν, του
DAN BROWN υπάρχουν:
Ι) Βλάσφημες, αντιεπιστημονικές και ανιστόρητες απόψεις.
Αναφέρουμε ενδεικτικώς τα έξης:


• ότι ό Χριστός «θεωρούνταν από τους οπαδούς Τον ένας θνητός προφήτης, ένας σπουδαίος και Ισχυρός άνθρωπος φυσικά, αλλά άνθρωπος. Θνητός» (σελ. 318)
• ότι ή θεώρηση του Ιησού ως Θεού έγινε για πρώτη φορά, «επίσημα και ψηφίστηκε κατά τη διάρκεια της Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας». Μάλιστα ήταν αποτέλεσμα «αμφίρροπης ψηφοφορίας» και μέρος του πολιτικού σχεδιασμού του Μεγ. Κωνσταντίνου, ό οποίος ήταν «ένας πολύ πονηρός και ικανός πολιτικός», (σελ. 318-316)
• ότι «ή Καινή Διαθήκη είναι ένα σύνολο από ψευδείς μαρτυρίες» και «ότι στηρίζεται σε μυθεύματα και κατασκευασμένα στοιχεία» (σελ. 460).
• ότι ή σημερινή Καινή Διαθήκη είναι αυτή πού δημιούργησε ό Μέγας Κωνσταντίνος καθώς «παρήγγειλε και χρηματοδότησε μια νέα Βίβλο», από την οποία αφαίρεσε δήθεν τα απόκρυφα και ότι τα τωρινά Ευαγγέλια εμπλουτίστηκαν με στοιχεία «πού Τον παρουσίαζαν ως Θεό» (σελ. 320).
• ότι ή χριστιανική Εκκλησία απέκρυψε, ότι ό Χριστός είχε παντρευτεί την Μαρία την
Μαγδαληνή και ότι απέκτησε μαζί της παιδιά, (σελ. 344-345)
• ότι στο Ναό του Σολομώντος ασκούνταν στα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης «τελετουργικό σεξ», (σελ. 418-419)



Π) Επιπλέον μέσα στο βιβλίο συναντά κάποιος αναφορές:


• σε αποκρυφιστικές πρακτικές, όπως π.χ. τίς κάρτες Ταρό (σελ. 130) και την αριθμολογία (σελ. 68-69,101,132-133),
• στην Ταοιστική θεωρία περί Γίν και Γιάνγκ (σελ. 59,410),
κατά κόρον χρήση νεοπαγανιστικής διδαχής και ορολογίας σχετικά με το ιερό θηλυκό (σελ. 411), την μεγάλη θεά (σελ. 577), τη Γουικα πού είναι σύγχρονη μορφή νεοπαγανισμού και αποκρυφισμού (σελ. 40).
• Επιπλέον το όλο έργο συσχετίζεται με το λεγόμενο «άγιο Δισκοπότηρο» ένα αποκρυφιστικού χαρακτήρα μεσαιωνικό μύθευμα διαφόρων παραλλαγών, πού κάνει αισθητή τη παρουσία του σε ποικίλους αποκρυφιστικούς χώρους μέχρι σήμερα. Κατά τον Ντάν Μπράουν ό πίνακας του Μυστικού Δείπνου του Ντά Βίντσι είναι μια απόδειξη πού κωδικοποιεί και φανερώνει την αλήθεια και για το λεγόμενο «άγιο δισκοπότηρο» του Μυστικού Δείπνου του Ιησού. Αυτό σημαίνει ότι κατά τον συγγραφέα το «άγιο δισκοπότηρο» είναι ή Μαρία ή Μαγδαληνή πού αισθητοποιεί το αγνοημένο «ιερό Θηλυκό», το όποιο ταυτίζεται με τη «θέα μητέρα» στοιχείο υπαρκτό «σε πολλές θρησκείες» και πού ή χριστιανική εκκλησία επιμελώς και σκοπίμως απέκρυψε, (σελ. 347-349).


Νομίζουμε, ότι εξ όσων επισημάναμε, δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε, ότι τα όσα αναφέρει εν προκειμένω ό Ν. Μπράουν αποτελούν ιδεοληπτικές φαντασιώσεις, βλάσφημο και βέβηλο λόγο με μυθιστομηματικό μανδύα, ό οποίος αποτελεί μια ακόμα απέλπιδα προσπάθεια νεοεποχίτικων προδιαγραφών, για να τσαλακωθεί ό αληθινός και ιστορικός χαρακτήρας του Χριστού.


Θα ολοκληρώσουμε την αναφορά μας στο θέμα αυτό υπενθυμίζοντας εν προκειμένω τον Παύλειο λόγο: «Ως ούν παρελάβετε τον Χριστόν Ιησούν τον Κύριον, εν αύτω περιπατείτε, ερριζωμένοι και εποικοδομούμενοι εν αύτω και βεβαιούμενοι εν τη πίστει καθώς εδιδάχθητε, περισσεύοντες εν αύτη εν ευχαριστία.

Βλέπετε μη τις υμάς εσται ό συλαγωγών δια της φιλοσοφίας και κενής απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα στοιχεία του κόσμου και ου κατά Χριστόν». (Κολ. 2, 6-8)
• DAN BROWN. THE DA VINCI CODE – A NOVEL DOUBLEDAY, USA, 2003 , P, 454. (Οι παραπομπές στο έργο γίνονται στην ελληνική έκδοση).



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου