Τελευταίος αποχαιρετισμός στον πικραμένο πατριώτη που πρόλαβε να γκρεμίσει τον μύθο του Πολυτεχνείου • Και ο Κυριάκος Σταμέλος πήγε χθες στην κηδεία του Μιχάλη Γουνελά
Του
Παναγιώτη Λιάκου
Σε κλίμα συντριβής για τους οικείους του και βαθιάς οδύνης για τους συναδέλφους του από το Στράτευμα, τους γνωστούς και τους φίλους, τελέστηκε χθες στο κοιμητήριο του Κόκκινου Μύλου η κηδεία του Μιχάλη Γουνελά, ο οποίος πέθανε στις 22 Δεκεμβρίου από επιπλοκές που προέκυψαν από την αιμορραγία ενός ανευρύσματος. Ο Μ. Γουνελάς ήταν ο επικεφαλής των αρμάτων μάχης που περικύκλωσαν το κτίριο του Πολυτεχνείου τη νύχτα της 17ης Νοεμβρίου 1973. Ο εκδημήσας ήταν επίσης ένας από τους αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων που συκοφαντήθηκαν όσο λίγοι, επειδή απλώς έκανε το καθήκον του, υπάκουσε στις εντολές των ανωτέρων του και με το άρμα απεγκλώβισε τους φοιτητές που ήθελαν να εξέλθουν από τον χώρο του ιδρύματος.
Ηταν εκατοντάδες εκείνοι που πήγαν να πουν το τελευταίο «αντίο» στον «ευγενή, ανεξίκακο, φιλομαθή και φλογερό πατριώτη» αξιωματικό, ο οποίος αποτάχθηκε με τον βαθμό του στρατιώτη και πέρασε 14 μήνες από τη ζωή του στη φυλακή για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Μεταξύ των πολλών που πήγαν να αποχαιρετήσουν τον Μ. Γουνελά ήταν και ο καλός φίλος του Κυριάκος Σταμέλος. Ο κ. Σταμέλος ήταν μέλος της συντονιστικής επιτροπής των φοιτητών του Πολυτεχνείου, μαζί με τον οποίο ο Μιχάλης Γουνελάς είχε παραχωρήσει συνέντευξη στην «κυριακάτικη δημοκρατία», ανατρέποντας με ακλόνητα στοιχεία και επιχειρήματα τους κατεστημένους μύθους που δημιούργησαν (μετά τα γεγονότα, φυσικά) όσοι καπηλεύτηκαν τη φοιτητική εξέγερση του 1973. Στους επικήδειους λόγους αλλά και καθ' όλη τη διάρκεια της τελετής, οι φίλοι και συγγενείς δεν έπαψαν να αναφέρουν το θέμα της πικρίας που είχε ο Μ. Γουνελάς για τις άδικες διώξεις και την κατασυκοφάντηση που υπέστη για τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου 1973, αλλά και την αποκατάσταση της αλήθειας διά της δημοσιοποίησης της συνέντευξης που παραχώρησε στην «κυριακάτικη δημοκρατία» μαζί με τον κ. Σταμέλο.
Αν και ο θάνατος του Μ. Γουνελά ήταν αιφνίδιος, αξίζει να σημειωθεί ότι μία εβδομάδα πριν συμβεί το μοιραίο, χάρισε το ξίφος που έλαβε κατά την τελετή της αποφοίτησής του από τη Σχολή Ευελπίδων στην εγγονή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου