Διαλέγουμε. Σκληρή αντιπολίτευση ή υπεράνω;

Α. Πανούτσος

Ακόμα μια φορά το σύνδρομο της πριγκίπισσας με το μπιζέλι εμφανίζεται στην ΝΔ. Τι θέση θα πάρει ο Κυριάκος Μητσοτάκης για την μετονομασία των Σκοπίων; Αν η ΝΔ  ψηφίσει «όχι» θα μας γράφουνε μέλη στην αντισφαίριση; Τι λέει ο Ζαμπούνης για το θέμα; Θα μας βάζουνε στο TEDx;  Σε όλα αυτά την απάντηση δίνει το απόφθεγμα του Leo Durocher. Nice guys finish last. Το μόνο που δεν πρέπει να κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι το καλό παιδί. Έχει στριμωγμένο τον Πάνο Καμμένο στα σχοινιά. Η μόνη υποχρέωση του είναι να μην τον αφήσει να ξεφύγει. Και αν κάποια γροθιά προσγειωθεί κάτω από την ζώνη, αν είναι πάνω από το γόνατο δεν πειράζει. Ας το κρίνει ο διαιτητής. Όσοι μαδήθηκαν από την υπερφορολόγηση για να βολευτεί ο Καρανίκας και η Νοτοπόλου μπορεί να είναι βέβαιος ότι δεν θα τον παρεξηγήσουν.  

Η ΝΔ δεν είναι υποχρεωμένη να απαντήσει σε κάτι που δεν υπάρχει. Πρώτα ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να φέρει την πρόταση για την μετονομασία, μετά ο νουνεχής Καμμένος να εκτιμήσει αν κορώνα στο κεφάλι του έχει το εθνικό συμφέρον ή το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και αφού πάρουν θέση ο ίδιος και οι βουλευτές του ο Κυριάκος Μητσοτάκης in his own sweet time ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ να αποφασίσουν τι θα κάνουν. Η ΝΔ να πάρει θέση σε μια ανύπαρκτη  πρόταση είναι τόσο προφανής παγίδας που μόνο όσοι θα θέλανε τον Μητσοτάκη να πέσει μέσα μπορούν να το ζητάνε.

Δεύτερον πολιτικά η ιστορία με τα Σκόπια για την ΝΔ είναι κλασική win, win situation. Αν ο Πάνος Καμμένος ψηφίσει υπέρ, διατηρεί το υπουργείο Εθνικής Άμυνας αλλά χάνει τα ρέστα από ψηφοφόρους των ΑΝΕΛ που είχε διατηρήσει.  Αν το καταψηφίσει ρίχνει την κυβέρνηση και ελπίζει σε θαύμα για να ξαναμπεί το κόμμα του στην Βουλή. Επίσης αν ψηφίσει υπέρ έχοντας πάρει την διαβεβαίωση για  εκλόγιμη θέση στο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ είναι αμφίβολο αν οι βουλευτές των ΑΝΕΛ τον ακολουθήσουν θυσιάζοντας το δικό τους μέλλον. Άσε που και ο ίδιος δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι δεν θα γίνει ο επόμενος Φώτης Κουβέλης. Για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι win, win situation. Και οι αρχηγοί δεν μπορεί να διαλέγουν τον ρόλο του loser.

Τρίτον με την ΠΓΔΜ δεν έχουμε μια τυπική σύμπτωση ονομασίας κράτους που ένα στοιχείο του τυχαίνει να είναι όμοιο με επαρχία της γείτονος χώρας, όπως η Βρετάνη με την Μεγάλη Βρετανία ή το Μεξικό με το Νέο Μεξικό. Η ΠΓΔΜ διεκδικεί με τους Μεγάλους Αλεξάνδρους και τους ήλιους της Βεργίνας έδειξε ότι διεκδικεί μια ιστορία που ποτέ δεν τις ανήκε. Άρα το θέμα δεν είναι τυπικό. Πρώτα θα παρουσιάσει την πρόταση ο ΣΥΡΙΖΑ, θα φανεί ότι η ονομασία που προτείνεται είναι προτιμότερη από την σημερινή, θα συμφωνήσει – σε στάση της αρεσκείας – ο Καμμένος με την μετονομασία και μετά σύμφωνα με τα εθνικά συμφέροντα θα πάρει θέση ο Μητσοτάκης.

Τέλος  είναι αστείο να κατηγορείται ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι δεν κάνει σκληρή αντιπολίτευση και ταυτόχρονα να εγκαλείται γιατί δεν συμφωνεί να στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ στην παραμονή του στην κυβέρνηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ δεν είναι στην Βουλή των Λόρδων Είναι στο ελληνικό κοινοβούλιο με κυβέρνηση τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και αντίπαλους τον Τσίπρα, τον Πολάκη και τον Καμμένο. Σε τέτοια ματς όταν ο αντίπαλος είναι στριμωγμένος στα σχοινιά ο πυγμάχος δεν κάθεται να σκεφτεί το καλό και το κακό. Ρίχνει την γροθιά και αφήνει τον διαιτητή να δει που προσγειώθηκε. Στο κάτω, κάτω ο Rocky Marciano το είχε πει σωστά.  Why waltz with a guy for 10 rounds if you can knock him out in one? Και το νομοσχέδιο για τα Σκόπια είναι από αυτούς τους γύρους που ο αντίπαλος μπορεί να πάει στο καναβάτσο.

 http://www.liberal.gr/arthro/183275/apopsi/a-panoutsos/dialegoume-skliri-antipoliteusi-i-uperano.html