Γράφει ο Κωνσταντίνος Τριανταφυλλάκης

Μπορεί κανείς να καταλογίσει πολλά στον Τσίπρα, αλλά θα του αναγνωρίσει οτι είναι κυνικός και αδίστακτος όταν πρόκειται για την επιβίωση του. Είναι ικανός για τα πάντα.
Ως εκ τούτου, προκαλεί εύλογες απορίες, η σπουδή του να κλείσει, άρον-άρον το Σκοπιανό, όταν η συντριπτική πλειοψηφία της κοινής γνώμης στο θέμα αυτό είναι εναντίον του;
Ας αναζητήσουμε κάποιους λόγους.
Πρώτον, ίσως έχει εξασφαλίσει κάποιες υποσχέσεις από …θεσμούς και συμμάχους είτε για το χρέος, είτε για τις συντάξεις, είτε για την στήριξη της εξόδου στις αγορές. Στη λογική και την πολιτική ιεράρχιση του Τσίπρα αυτά έχουν μεγαλύτερη αξία από τη Μακεδονία. Το μακεδονικό δεν έχει επιπτώσεις στη τσέπη του πολίτη. Μπορεί και να το ξεχάσει την ώρα της κάλπης.

Δεύτερον, είναι πιθανό να διακατέχεται από την αυταρέσκεια και την μωροφιλοδοξία του «ηγέτη» που λύνει ένα μεγάλο και χρονίζον πρόβλημα (όπου μάλιστα απέτυχαν πολλοί προκάτοχοί του) για να περάσει στην ιστορία. Ολοι οι πολιτικοί θέλουν να συνδέσουν το όνομά τους με κάτι που θα καταγράψει η ιστορία. Εδώ ο Νέρων πυρπόλησε τη Ρώμη!

Τρίτον, μπορεί να τον οδήγησαν στην απόφαση αυτή οι ιδεολογικές εμμονές και προκαταλήψεις του. Μη μας διαφεύγει οτι ο Τσίπρας προέρχεται από την μήτρα του ΚΚΕ, που ιστορικά στο ζήτημα αυτό κρατούσε μια ενδοτική και ανθελληνική στάση τασσόμενο υπέρ της αναγνώρισης της «αυτόνομης μακεδονίας». Οι παλιές προκαταλήψεις δεν ξεχνιούνται! Αλλωστε, υπάρχουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, σε υψηλές σήμερα θέσεις και αξιώματα που αγωνιζόταν για την αναγνώριση των Σκοπίων με το συνταγματικό τους όνομα!

Τέταρτον, για λόγους καθαρά μικροπολιτικούς. Οποιος διαβάσει την επαίσχυντη συμφωνία εύκολα θα διαπιστώσει οτι είναι πολύ πιθανό να έρθει για επικύρωση στη Βουλή μετά τις εκλογές. Οταν πιθανότατα ο Τσίπρας θα είναι στην αντιπολίτευση. Αρα, ακόμα και στο θέμα αυτό μπορεί απλώς να σχεδίασε, όπως και σε πολλά άλλα ζητήματα, να ναρκοθετήσει το έργο της επόμενης κυβέρνησης.

Πέμπτον, με τη συμφωνία αυτή ο Τσίπρας προσφέρει στον συνένοχο συγκυβερνήτη του, τον Καμμένο, μια τελευταία ευκαιρία να επανασυνδεθεί με το παλιό του ακροατήριο! Μιας και η συμφωνία δεν θα έρθει στη Βουλή πριν τις επόμενες εκλογές, ο Καμμένος μπορεί, εκ του ασφαλούς, να παριστάνει τον …μακεδονομάχο, ελπίζοντας να βρεί ψηφοφόρους στα θολά νερά!

Εκτον, όταν άνοιξε τη συζήτηση για το σκοπιανό, ο σχεδιασμός του Τσίπρα ήταν αφ’ ενός να δημιουργήσει εσωκομματικά προβλήματα στη ΝΔ, αφ’ ετέρου να συγκροτήσει μια ευρύτερη πλειοψηφία η οποία υπερβαίνει την σημερινή κοινοβουλευτική του δύναμη. Μετά τις πρώτες αντιδράσεις από το «Ποτάμι», αλλά και από τ’ άλλα κόμματα της αριστεράς ο στόχος αυτός δεν φαίνεται και τόσο απομακρυσμένος. Χρήσιμοι συνεργοί βρίσκονται πάντα, ειδικά όταν αναζητούν σανίδα σωτηρίας!

Εβδομον, με δεδομένη την δημοσκοπική κατάρρευση της πλειοψηφίας που τον έφερε στην εξουσία, ο Τσίπρας αναζητά ένα άλλο πολιτικό ακροατήριο. Από την μια είναι όλοι αυτοί οι «ρεαλιστές», οι «πραγματιστές», οι «politically correct» και η οικονομική ελίτ της χώρας, που βλέπουν στο πρόσωπο του Τσίπρα έναν πολιτικό που δεν φοβάται να λύνει δύσκολα προβλήματα. Ολοι αυτοί που πιστεύουν οτι, στο όνομα της παγκοσμιοποίησης, τα ζητήματα πρέπει να «αποιδεολογικοποιούνται» και να αποστειρώνονται από συναισθηματικές φορτίσεις. Από την άλλη είναι το αριστερό του ακροατήριο, ο στενός πυρήνας, που δεν δίνει δεκάρα για «εθνίκια» και «ακροδεξιές υστερικές αντιδράσεις». Εδώ χαρακτήρισαν εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών που κατέβηκαν στους δρόμους για τη Μακεδονία ως….ετερόκλητο όχλο και ακροδεξιά μορφώματα! Αυτός είναι πραγματικά ….ετερόκλητος συνασπισμός.

Θα επιτύχει αυτός ο σχεδιασμός του Τσίπρα;
Αμφιβάλλω ή καλύτερα θα έλεγα όχι!
Το «μακεδονικό», όπως απέδειξαν τα μεγάλα συλλαλητήρια, δέν έχει, ευτυχώς, ακόμα ξεχαστεί, ούτε έχει κουράσει, όπως ήλπιζαν κάποιοι! Ισως γιατί ο πατριωτισμός είναι , τελικά, μια βαθειά ριζωμένη αξία στον Ελληνισμό.

Θα αποτύχει γιατί ο Τσίπρας ξεμένει από αφήγημα! Το «πρώτη φορά αριστερά» τελείωσε, ο «νέος και άφθαρτος», επίσης και έχει πλέον να απολογηθεί για πολλά! Ο καταγγελτικός λόγος δεν πείθει άλλο.

Ολα, όμως, θα εξαρτηθούν από την δυνατότητα και την ικανότητα της αντιπολίτευσης και ειδικά της ΝΔ να δημιουργήσει ένα όραμα και ένα αφήγημα για την μεταμνημονιακή Ελλάδα.
Η επόμενη μάχη πρέπει να είναι Ιδεολογική.
Και στη μάχη αυτή ο Πατριωτισμός πρέπει να αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο.

lastpoint