Συμφωνία με Σκόπια: Μια άλλη Προσέγγιση.

Άρθρο Γνώμης του Νεόφυτου Ευαγγέλου*

(Αναδημοσίευση από το facebook.)

Όταν η αγωνιώδης πάλη για επιβίωση των Ελλήνων στο λιμάνι της Σμύρνης έγινε «συνωστισμός», ΤΟ ΚΑΤΑΠΙΑΜΕ.

Όταν καταργήθηκε η αριστεία στα σχολεία μας με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, να γίνεται η ανάθεση της ελληνικής σημαίας (που είχα την ύψιστη τιμή κάποτε να την σηκώσω στην Γ΄ Λυκείου) με κλήρωση, ΤΟ ΚΑΤΑΠΙΑΜΕ.

Όταν ο ένας νόμος, το ένα άρθρο και τα υπόλοιπα πομπώδη λόγια και διακηρύξεις που θα καταργούσαν μνημόνια, ΕΝΦΙΑ, μειώσεις μισθών κλπ όχι απλά δεν υλοποιήθηκαν ούτε στο ελάχιστο, αλλά αντίθετα συνεχίστηκε ο δρόμος των προηγουμένων, ακριβώς από εκεί που εκείνοι σταμάτησαν, φτάνοντας τα μνημόνια από τα δύο στα τέσσερα, ΤΟ ΔΕΧΤΗΚΑΜΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ, αφού στο βάθος ξέραμε ότι έτσι θα γινόταν.

Όταν οδηγηθήκαμε σε ένα δημοψήφισμα με βλακώδες ερώτημα, του τύπου «θες να πεθάνεις με ένα 45άρι ή με ένα Α3G3;» (που οδήγησε μεταξύ άλλων και σε capital controls με ισχύ μέχρι και σήμερα, 3 χρόνια μετά) ΔΙΧΑΣΤΗΚΑΜΕ μην ξέροντας ποια είναι η πιο πατριωτική στάση και ψηφίσαμε και ΝΑΙ και ΟΧΙ με μεγάλο προβληματισμό.

Όταν το ΟΧΙ της πλειοψηφίας του λαού (που γιορτάστηκε με νταούλια και χορούς) έγινε την αμέσως επόμενη μέρα ΝΑΙ, ΤΟ ΔΕΧΤΗΚΑΜΕ αβρόχοις ποσί, και δεν άνοιξε μύτη για το καλό της πατρίδας.

Όταν δημοσιογράφος της κρατικής ΕΤ3 έγραψε στο twitter το παρακάτω σχόλιο για τον πρόσφατο θάνατο του σμηναγού Μπαλταδώρου: «Γράφετε "ήρωας" για το 35χρονο παλικάρι που χάθηκε στο Αιγαίο, αλλά δεν είστε καθόλου ηρωικοί μη στηρίζοντας ένα άλλο 35χρονο παλικάρι για να μη χάσει τη ζωή του. 5.000 υπογραφές αντί για 500.000. Σε τέτοια χώρα ζω. #VDimakis #Dimakis» ατιμώνοντας ουσιαστικά τη μνήμη του και κατηγορώντας το σύνολο του ελληνικού λαού πού συγκινήθηκε και έκλαψε για το χαμό του, ΤΟ ΞΕΠΕΡΑΣΑΜΕ με στενοχώρια.

Όταν ο μονίμως αλαζόνας, είρωνας και υπερφίαλος δήμαρχος Θεσσαλονίκης, έφαγε ξύλο από αγανακτισμένους πολίτες, ΣΠΕΥΣΑΜΕ ΟΛΟΙ ΣΧΕΔΟΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΤΟ ΠΛΑΪ ΤΟΥ με παλληκαρήσιο ήθος, παρά την αντίθεσή μας στις απόψεις του, καταδικάζοντας τη χρήση βίας. Και μάλιστα γνωρίζοντας πως σε άλλες πρόσφατες περιπτώσεις ξυλοδαρμών, οι θύτες «βαπτίσθηκαν» αγανακτισμένοι πολίτες, ενώ στην περίπτωση του δημάρχου, ονομάστηκαν αμέσως ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΙ από τον ίδιο τον πρωθυπουργό!

Όταν νομιμοποιήθηκε ο γάμος ομόφυλων ζευγαριών, πολλώ δε μάλλον η υιοθεσία παιδικών ψυχών, από τέτοια ζευγάρια, ΤΟ ΚΑΤΑΠΙΑΜΕ ΜΕ ΠΟΝΟ ΨΥΧΗΣ, πόνο για την έκπτωση των ηθικών και φυσικών νόμων και τη διάβρωση της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.

ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΑΜΕ ΜΕ ΠΙΚΡΑ, τη φασιστική, ουσιαστικά, και ΣΚΟΠΙΜΗ άποψη πως κάθε αντίθετη φωνή, κάθε φωνή που ναι μεν σέβεται τις επιλογές του κάθε συνανθρώπου, αλλά δεν μπορεί να τις νομιμοποιήσει ή να τις εξισώσει, αν θέλετε, με τις προαιώνιες αξίες του γάμου και της οικογένειας, είναι δήθεν ομοφοβική.

ΑΠΟΔΕΧΘΗΚΑΜΕ κάθε είδους «παρέλαση», gay pride, πολύχρωμες παρελάσεις, γυμνές ποδηλατοδρομίες, κάθε είδους «αντιρατσιστικές» (sic)