Αλκαζάρ: Οι Ήρωες του Τολέδο-4ο ΜΕΡΟΣ

ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΟΙ ΦΟΝΙΑΔΕΣ

    Στις 23 Ιουλίου 1936, πρωί - πρωί, ή ηρεμία Βασιλεύει στο Αλκαζάρ. Περιμένουν όλοι τις πρώτες κανονιές, πού δεν θα πρέπει ν' αργήσουν. Ένας αξιωματικός ειδοποιεί τον Συνταγματάρχη Μοσκαρντό, ότι τον ζητούν στο τηλέφωνο.

    -Τι συμβαίνει;

    - Νομίζω ότι πρόκειται για το γιο σας, το Λουδοβίκο.

Ο Συνταγματάρχης Μοσκαρντό είχε τρεις γιους. Ό ένας βρισκόταν στη Βαρκελώνη, οι δύο άλλοι βρισκόντουσαν στο Αλκαζάρ δύο μέρες πρωτύτερα μαζί με τη μητέρα τους. Ό Συνταγματάρχης προτίμησε νά διώξει τη γυναίκα του και τα παιδιά του από το κάστρο απ’ όπου περίμενε το βέβαιο θάνατο, νομίζοντας ότι θα έβρισκαν τη σωτηρία τους στο Τολέδο. Δεν φανταζόταν, ότι μια γυναίκα με δύο ανήλικα παιδιά θα μπορούσαν μέσα στην πόλη να βρίσκονται σε κίνδυνο.

Δεν μπορούσε να φανταστεί ως πού μπορούσε να φτάσει η κομμουνιστική κτηνωδία. Η γυναίκα και τα παιδιά του Μοσκαρντό πιάστηκαν άπ' τους αριστερούς. Κι αρχίζει ό περίφημος τηλεφωνικός διάλογος, πού βρίσκεται σήμερα γραμμένος με χρυσά γράμματα στους τοίχους Μοσκαρντό μέσα στο Αλκαζάρ και πού θα μείνει χαραγμένος παντοτινά στην Ιστορία για νά διαιωνίζει τα αισθήματα της τιμής και του καθήκοντος εκείνων πού ξέρουν πάντα νά βάζουν πάνω άπ' όλα την πατρίδα τους, καθώς επίσης και την απανθρωπιά των κομμουνιστών σε όλη της την έκταση:

- Εμπρός, εμπρός, εδώ ο αρχηγός της μιλίτσιας (Λαϊκής πολιτοφυλακής). - Είσθε υπεύθυνος για όλα τα εγκλήματα πού γίνονται. Σας δίνω διορία 10 λεπτά για νά παραδοθείτε. Αν δεν το κάνετε, θα τουφεκίσουμε το γιο σας το Λουδοβίκο πού τον έχουμε κρατούμενο. - Το πιστεύω. - Για να ξέρετε, ότι σας λέω την αλήθεια, ο γιος σας, ο Λουδοβίκος, παίρνει το ακουστικό. -Μπαμπά... - Τι κάνεις, παιδί μου; - Λένε πως θα με τουφεκίσουν, αν δεν παραδοθείς. -  Ε, λοιπόν, σύστησε την ψυχή σου στον Θεό και πέθανε σαν Πατριώτης. - Σε φιλώ πολύ, μπαμπά! - Σε φιλώ πολύ, παιδί μου!

Καίγοντας εκκλησίες και δολοφονώντας κληρικούς οι δημοκρατικοί έδωσαν επιχειρήματα στο Φράνκο. Εδώ κυβερνητικοί πυροβολούν άγαλμα του Χριστού.

    Ο Αρχηγός της Μιλίτσιας ξαναπαίρνει το ακουστικό. Και ο Μοσκαρντό, με φωνή πού διατηρείται σταθερή, του λέει:

    - Μπορείτε να συντομέψετε τη διορία σας, γιατί το Αλκαζάρ δεν θα παραδοθεί ποτέ!

    Τα κομμουνιστικά τέρατα πραγματοποίησαν την απειλή τους. Ένα παιδί 17 ετών, ό Λουδοβίκος Μοσκαρντό, έπεφτε για την τιμή τής Ισπανίας αισχρά δολοφονημένο. Σήμερα, βρίσκεται θαμμένο σε μια γωνία του Αλκαζάρ, δίπλα στον πατέρα του και τον άλλο αδελφό του πού βρισκόταν στη Βαρκελώνη, όπου εκτελέστηκε κι' αυτός από τα ερυθρά κτήνη. Ας ξαναγυρίσουμε όμως στο ημερολόγιο:

sfoulidis

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Α ΜΕΡΟΣ

Β ΜΕΡΟΣ

Γ ΜΕΡΟΣ