Η γειτονιά εκείνα τα χρόνια ήταν μια μεγάλη οικογένεια....
Και με τις χαρές και με τις λύπες.
Υπήρχαν και οι καυγάδες....
Φτώχεια και πώς να μην υπήρχαν τσακωμοί.
Οι φωνές ακουγόντουσαν τριγύρω και όλοι γνωρίζανε τα οικογενειακά του άλλου.
Όταν ξέφευγε καμμιά φορά η κατάσταση έτρεχαν οι γείτονες για να ηρεμήσουν
τα πνεύματα.
Δεν υπήρχαν όμως χωρισμοί όπως σήμερα για ψύλλου πήδημα.
Συνήθως για να σπάσει ο πάγος το ίδιο βράδυ το τσακωμένο αντρόγυνο ήταν
καλεσμένο στους απέναντι για ένα κρασί.
Εκτός από τα καυγαδάκια μας είχαμε και τα ωραία μας....
Σε ταβερνάκι της γειτονιάς Σαββατόβραδο οι γείτονες με τα σέα τους όπως έλεγαν....αναμάσχαλα.
Καμμιά ντοματούλα....αγγουράκια....σαλαμάκι....τυράκι και κυρίως ψωμί
οκαδιάρικο για να φτουρίσει.
Για να έρθεο φτηνότερος ο ρεφενές....
Δεν μπορούσες να φάς χωρίς να βλέπεις την φρατζόλα....δεν χόρτενες.
Θα μου πείς δεν γκρίνιαζε ο ταβερνιάρης με τα σέα που κουβαλούσε η παρέα;
Έτσι ήταν τότε ....όχι δεν γκρίνιαζε.....
Η ιεροτελεστία ήταν το κρασί....
Έτρωγες κάτω από τα βαρέλια με την μυρουδιά της ρετσίνας.
Ερχότανε η οκά και το πρώτο ποτήρι στον ειδικό της παρέας τον "χημικό".
Πρώτα κούναγε την ρετσίνα στο ποτήρι.....το σήκωνε ψηλά για να δεί
την καθαρότητα....έβρεχε τα χείλη του...τα πλατάγιαζε και έμενε βουβός.
Αγωνία στην παρέα να τον κοιτούν .....ο κάπελας από μακρυά με χαμόγελο
σίγουρος για το γιοματάρι του.
Και η απάντηση ήταν θετική και άρχιζαν να ανάβουν τα πηρούνια .
"Εβίβα"....και τα άσματα αρχίζανε......
Κάποιο βραδάκι στις οκτώ
σας είδα πάνω στον Λυκαβηττό
εσένανε κι εκείνη και είδα να σου δίνει
χίλια φιλάκια στο λεπτό.
Σαν ήρθατε στη γειτονιά
θαρρώ η ώρα ήτανε εννιά
και οι κοπέλες όλες που ήταν κουτσομπόλες
φωνάζανε απ’ τη γωνιά:
Να το πάρεις το κορίτσι
να το πάρεις, μην το παιδεύεις
να το πάρεις το κορίτσι είναι κρίμα,
να κοροϊδεύεις.
Είν’ κορίτσι από σπίτι
και δεν είναι όπως τα άλλα
κι όταν σου μιλά γιά γάμο μην τρομάζεις
και μη θαρρείς πως είν’ κρεμάλα.
Δε σου λέμε να το πάρεις με τη βία,
να το πάρεις επειδή το αγαπάς
κι αν δεν ξέρεις το χορό του Ησαΐα,
μη φοβάσαι θα στον μάθει ο παπάς.
Ελα πάρ’ το το κορίτσι
και μην κάνεις τον πεισματάρη,
όλη η γειτονιά φωνάζει να το πάρεις,
βρε το κορίτσι να το πάρεις.
Υπήρχαν και οι καυγάδες....
Φτώχεια και πώς να μην υπήρχαν τσακωμοί.
Οι φωνές ακουγόντουσαν τριγύρω και όλοι γνωρίζανε τα οικογενειακά του άλλου.
Όταν ξέφευγε καμμιά φορά η κατάσταση έτρεχαν οι γείτονες για να ηρεμήσουν
τα πνεύματα.
Δεν υπήρχαν όμως χωρισμοί όπως σήμερα για ψύλλου πήδημα.
Συνήθως για να σπάσει ο πάγος το ίδιο βράδυ το τσακωμένο αντρόγυνο ήταν
καλεσμένο στους απέναντι για ένα κρασί.
Εκτός από τα καυγαδάκια μας είχαμε και τα ωραία μας....
Σε ταβερνάκι της γειτονιάς Σαββατόβραδο οι γείτονες με τα σέα τους όπως έλεγαν....αναμάσχαλα.
Καμμιά ντοματούλα....αγγουράκια....σαλαμάκι....τυράκι και κυρίως ψωμί
οκαδιάρικο για να φτουρίσει.
Για να έρθεο φτηνότερος ο ρεφενές....
Δεν μπορούσες να φάς χωρίς να βλέπεις την φρατζόλα....δεν χόρτενες.
Θα μου πείς δεν γκρίνιαζε ο ταβερνιάρης με τα σέα που κουβαλούσε η παρέα;
Έτσι ήταν τότε ....όχι δεν γκρίνιαζε.....
Η ιεροτελεστία ήταν το κρασί....
Έτρωγες κάτω από τα βαρέλια με την μυρουδιά της ρετσίνας.
Ερχότανε η οκά και το πρώτο ποτήρι στον ειδικό της παρέας τον "χημικό".
Πρώτα κούναγε την ρετσίνα στο ποτήρι.....το σήκωνε ψηλά για να δεί
την καθαρότητα....έβρεχε τα χείλη του...τα πλατάγιαζε και έμενε βουβός.
Αγωνία στην παρέα να τον κοιτούν .....ο κάπελας από μακρυά με χαμόγελο
σίγουρος για το γιοματάρι του.
Και η απάντηση ήταν θετική και άρχιζαν να ανάβουν τα πηρούνια .
"Εβίβα"....και τα άσματα αρχίζανε......
Κάποιο βραδάκι στις οκτώ
σας είδα πάνω στον Λυκαβηττό
εσένανε κι εκείνη και είδα να σου δίνει
χίλια φιλάκια στο λεπτό.
Σαν ήρθατε στη γειτονιά
θαρρώ η ώρα ήτανε εννιά
και οι κοπέλες όλες που ήταν κουτσομπόλες
φωνάζανε απ’ τη γωνιά:
Να το πάρεις το κορίτσι
να το πάρεις, μην το παιδεύεις
να το πάρεις το κορίτσι είναι κρίμα,
να κοροϊδεύεις.
Είν’ κορίτσι από σπίτι
και δεν είναι όπως τα άλλα
κι όταν σου μιλά γιά γάμο μην τρομάζεις
και μη θαρρείς πως είν’ κρεμάλα.
Δε σου λέμε να το πάρεις με τη βία,
να το πάρεις επειδή το αγαπάς
κι αν δεν ξέρεις το χορό του Ησαΐα,
μη φοβάσαι θα στον μάθει ο παπάς.
Ελα πάρ’ το το κορίτσι
και μην κάνεις τον πεισματάρη,
όλη η γειτονιά φωνάζει να το πάρεις,
βρε το κορίτσι να το πάρεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου