Σύνθημα ακραίου διχασμού από το Μέγαρο Μαξίμου με
αφορμή την υπόθεση Μπουτάρη για να εξισορροπήσει τις μεγάλες απώλειες από την
αντιλαϊκή μνημονιακή πολιτική του, η οποία θα συνεχιστεί και μετά τον Αύγουστο
Από τον
Ανδρέα Καψαμπέλη
Ανδρέα Καψαμπέλη
Σαφής πρόγευση του κλίματος που θα επικρατήσει καθ'
όλο το διάστημα έως τις επόμενες εκλογές δόθηκε με τα γεγονότα, τις δηλώσεις
και τις αντιδράσεις που συνόδευσαν την επίθεση εις βάρος του Γ. Μπουτάρη το
περασμένο Σάββατο. Από πολιτικής πλευράς, είναι βέβαιο ότι ο απόηχος θα
επηρεάσει καθοριστικά την τακτική όλων των πλευρών κατά την πορεία προς τις
κάλπες, οι οποίες, σύμφωνα με πληροφορίες της «κυριακάτικης δημοκρατίας»,
φαίνεται ότι κλειδώνουν για τον Μάιο του 2019. Θα είναι μάλιστα τριπλές, αν
όχι... τετραπλές: εθνικές, ευρωεκλογές, δημοτικές και περιφερειακές!
Υπό αυτή την έννοια, το Μέγαρο Μαξίμου αποφάσισε να «εγκαινιάσει» την -δωδεκάμηνης διάρκειας- προεκλογική περίοδο δίνοντας το σύνθημα για μια ακραία πόλωση, με αφορμή το περιστατικό βίας κατά του δημάρχου Θεσσαλονίκης. Η πόλωση αυτή θα είναι στοχευμένη, προκειμένου να εξισορροπηθούν στον μέγιστο δυνατό βαθμό οι απώλειες του ΣΥΡΙΖΑ από τη μνημονιακή πολιτική, η οποία τελικώς αποδεικνύεται ότι θα συνεχίσει να εφαρμόζεται -με νέες περικοπές και θυσίες- και ύστερα από την «καθαρή έξοδο» του Αυγούστου.
Γνωρίζοντας ότι, παρά τις αισιόδοξες και καθησυχαστικές προβλέψεις, οι επόμενοι μήνες θα είναι οδυνηροί για την ελληνική κοινωνία, η κυβερνητική ηγεσία με γρήγορα ανακλαστικά έσπευσε να εκμεταλλευτεί και να φέρει στα δικά της μέτρα το θέμα της επίθεσης, σε μια προσπάθεια να ανοίξει ένα άλλο -πιο βολικό, όπως θεωρεί γι' αυτήν- μέτωπο με τη Ν.Δ.
Οταν δήλωνε ο κ. Τσίπρας ότι «ακραίοι κύκλοι της Ν.Δ.» συνδέονται με την άσκηση βίας στον δήμαρχο της συμπρωτεύουσας, έλεγε εν γνώσει του ανακρίβειες. Το έκανε στο πλαίσιο της νέας τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ -και πολύ περισσότερο του ιδίου προσωπικά- να διεκδικήσει τον «μεσαίο» ή «κεντρώο» χώρο, απωθώντας τη Ν.Δ. όσο γίνεται περισσότερο -ακόμη και με χτυπήματα «κάτω από τη μέση»- προς τα δεξιά. Γι' αυτό και παρατηρείται το φαινομενικά παράδοξο να καταγγέλλει προσπάθειες διχασμού, υψώνοντας όμως δικές του διχαστικές γραμμές και επιχειρώντας να εμφανιστεί επικεφαλής ενός «ευρύτερου δημοκρατικού μετώπου» από το Κέντρο έως τα Αριστερά. Πρόθυμος αρωγός του εμφανίστηκε ο κ. Μπουτάρης, θεωρώντας (κάπως βιαστικά) ότι μπορεί ο ίδιος να αποτελέσει μια μικρογραφία αυτού του σκηνικού, που θα του επιτρέψει να επανεκλεγεί με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
Η «αντιδεξιά» πόλωση θα αποτελέσει το εργαλείο με το οποίο το κυβερνητικό επιτελείο θα επιδιώξει να συγκρατήσει τον κύριο όγκο των εκλογικών δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τη δυσφορία και την απογοήτευση. Η πόλωση αυτή μεταφέρεται μάλιστα και στο αμιγές πολιτικό πεδίο (εξ ου και οι αναφορές σε φορτισμένους ιστορικά όρους, όπως οι «Γκοτζαμάνηδες»), ενώ μέχρι τώρα η αντιπαράθεση αφορούσε κατά κύριο λόγο τα θέματα του Μνημονίου και της οικονομικής χρεοκοπίας.
Στο πεδίο αυτό, τα πυρομαχικά του ΣΥΡΙΖΑ κοντεύουν να εξαντληθούν ολοσχερώς. Από τη στιγμή μάλιστα που στην πραγματικότητα εδραιώνεται η σκληρή μεταμνημονιακή εποπτεία και δεν αποφεύγονται οι πρόσθετες μειώσεις σε συντάξεις, αφορολόγητο κ.λπ., η σύγκριση με τη Ν.Δ. θεωρείται ότι κινδυνεύει να εξασθενήσει πλήρως.
«Eφεδρείες»
Η μάχη θα συνεχίσει να δίνεται με εφεδρείες την πολιτική οξύτητα και τις ανοιχτές υποθέσεις των σκανδάλων, οι οποίες δεν παύουν να αποτελούν σκόπελο για τα κόμματα της αντιπολίτευσης, διατηρώντας ισχυρές τις μνήμες του αμαρτωλού παρελθόντος τους.
Το σενάριο της προσφυγής σε κάλπες το προσεχές φθινόπωρο, αν και είχε αρκετούς υποστηρικτές εντός του ΣΥΡΙΖΑ, υπό κανονικές συνθήκες πρέπει πλέον, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, να αποκλειστεί. Αν και δεν υποτιμάται το κόστος από την εφαρμογή των νέων περικοπών, εκτιμάται ότι ως έναν βαθμό μπορεί να απορροφηθεί ακόμη και με κάποια θετικά «αντίμετρα», που θα καθοριστούν στο τέλος του έτους, ανάλογα με το ύψος του υπερπλεονάσματος. Ετσι, μετά το καλοκαίρι αναμένεται να δρομολογηθεί η γενική ανασύνταξη δυνάμεων εν όψει της μεγάλης σύγκρουσης του 2019.
Η μάχη θα συνεχίσει να δίνεται με εφεδρείες την πολιτική οξύτητα και τις ανοιχτές υποθέσεις των σκανδάλων, οι οποίες δεν παύουν να αποτελούν σκόπελο για τα κόμματα της αντιπολίτευσης, διατηρώντας ισχυρές τις μνήμες του αμαρτωλού παρελθόντος τους.
Το σενάριο της προσφυγής σε κάλπες το προσεχές φθινόπωρο, αν και είχε αρκετούς υποστηρικτές εντός του ΣΥΡΙΖΑ, υπό κανονικές συνθήκες πρέπει πλέον, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, να αποκλειστεί. Αν και δεν υποτιμάται το κόστος από την εφαρμογή των νέων περικοπών, εκτιμάται ότι ως έναν βαθμό μπορεί να απορροφηθεί ακόμη και με κάποια θετικά «αντίμετρα», που θα καθοριστούν στο τέλος του έτους, ανάλογα με το ύψος του υπερπλεονάσματος. Ετσι, μετά το καλοκαίρι αναμένεται να δρομολογηθεί η γενική ανασύνταξη δυνάμεων εν όψει της μεγάλης σύγκρουσης του 2019.
Τα σενάρια για «δεξιά παρένθεση» και εκτόνωση της
οργής στις άλλες κάλπες
Η επίσημη εκδοχή για εξάντληση της τετραετίας, που
κι αυτή συγκέντρωνε μέχρι πρότινος ισχυρές πιθανότητες, έχει ένα αδύνατο
σημείο: Θα προηγηθούν οι ευρωεκλογές και, όπως έχει αποδείξει ο ιστορικός
κανόνας, το πρώτο κόμμα αποκτά ισχυρό πλεονέκτημα για να αναπτύξει δυναμική
ακόμα μεγαλύτερης διαφοράς στις εθνικές εκλογές που ακολουθούν. Και αυτή τη
στιγμή η ρεαλιστική επιδίωξη του κ. Τσίπρα, ασχέτως του τι λέγεται δημοσίως,
είναι να καταγράψει στις κάλπες όσο γίνεται μικρότερη διαφορά από τη Ν.Δ. Η
φράση του επικοινωνιολόγου Γ. Λούλη «το βέβαιο είναι ότι ο Τσίπρας ήρθε για να
μείνει - ακόμα κι αν χάσει τις επόμενες εκλογές, θα κερδίσει τις μεθεπόμενες»,
συμπυκνώνει αυτό που πραγματικά σκέφτεται και συζητά σε πολύ κλειστό κύκλο ο
σημερινός πρωθυπουργός. Αποτελεί, με άλλη διατύπωση, το σενάριο της «δεξιάς
παρένθεσης», με βάση το οποίο ακόμη κι αν σχηματίσει κυβέρνηση τον επόμενο Μάιο
ο Κυριάκος Μητσοτάκης, περίπου 10 μήνες αργότερα η προεδρική εκλογή μπορεί να
δρομολογήσει νέες πολιτικές εξελίξεις.
Υπό αυτά τα δεδομένα, θεωρείται προφανές ότι οι πολλαπλές κάλπες μπορεί να διευκολύνουν τον κυβερνητικό σχεδιασμό για αρκετούς λόγους. Καταρχάς, είναι ευκολότερο η λαϊκή δυσαρέσκεια να διοχετευθεί, π.χ., στην ευρωκάλπη, ενώ στην εθνική να αποδειχθούν ισχυρότερα τα διλήμματα διακυβέρνησης και οι διαχωριστικές γραμμές. Η ταυτόχρονη διεξαγωγή των αυτοδιοικητικών εκλογών θα οδηγήσει επίσης σε μια διάχυση του ενδιαφέροντος σε πολλές δεκάδες χιλιάδες υποψηφίους ανά την Ελλάδα, κάτι που θα αποσυντονίσει τους μηχανισμούς της αντιπολίτευσης σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Από την άλλη πλευρά, τα αυτοδιοικητικά ανοίγματα και οι συμμαχίες του με πρόσωπα και δυνάμεις της Κεντροαριστεράς θα βοηθήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ να πλαγιοκοπήσει το ΠΑΣΟΚ και σε κεντρικό επίπεδο. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους τις τελευταίες ημέρες γίνονται στο κυβερνητικό επιτελείο δεύτερες σκέψεις, προκειμένου να μη μετατεθούν τελικά οι εκλογές της Αυτοδιοίκησης για τον Οκτώβριο του 2019, αλλά να εισαχθεί μόνο η απλή αναλογική. Οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν εντός των ημερών.
Υπό αυτά τα δεδομένα, θεωρείται προφανές ότι οι πολλαπλές κάλπες μπορεί να διευκολύνουν τον κυβερνητικό σχεδιασμό για αρκετούς λόγους. Καταρχάς, είναι ευκολότερο η λαϊκή δυσαρέσκεια να διοχετευθεί, π.χ., στην ευρωκάλπη, ενώ στην εθνική να αποδειχθούν ισχυρότερα τα διλήμματα διακυβέρνησης και οι διαχωριστικές γραμμές. Η ταυτόχρονη διεξαγωγή των αυτοδιοικητικών εκλογών θα οδηγήσει επίσης σε μια διάχυση του ενδιαφέροντος σε πολλές δεκάδες χιλιάδες υποψηφίους ανά την Ελλάδα, κάτι που θα αποσυντονίσει τους μηχανισμούς της αντιπολίτευσης σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο. Από την άλλη πλευρά, τα αυτοδιοικητικά ανοίγματα και οι συμμαχίες του με πρόσωπα και δυνάμεις της Κεντροαριστεράς θα βοηθήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ να πλαγιοκοπήσει το ΠΑΣΟΚ και σε κεντρικό επίπεδο. Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους τις τελευταίες ημέρες γίνονται στο κυβερνητικό επιτελείο δεύτερες σκέψεις, προκειμένου να μη μετατεθούν τελικά οι εκλογές της Αυτοδιοίκησης για τον Οκτώβριο του 2019, αλλά να εισαχθεί μόνο η απλή αναλογική. Οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν εντός των ημερών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου