Η περίοδος των εκλογών
στην οργάνωση της Ομόνοιας, αρχίζοντας απ’ αυτές των τοπικών οργανώσεων, τις
εκλογές των Παραρτημάτων και μέχρι τη Γενική Συνδιάσκεψη, που θ’ αναδείξει τα
ηγετικά όργανα και τον Γενικό Πρόεδρο, είναι από τις πιο σοβαρές και καθοριστικές
στιγμές στην πορεία της οργάνωσης. Άρα είναι η περίοδος μιας έντονης και
σοβαρής προεκλογικής καμπάνιας, ευαισθητοποίησης και κινητοποίησης όλων των
μελών της. Είναι μια περίοδος συναντήσεων, αντικρούσεων, διαλόγου και συνάμα
λογοδοσίας. Με τέτοιο τρόπο και έχοντας ως Ευαγγέλιο το Καταστατικό της
προχωρούμε.
Δεν έγιναν αυτά στα δέκα
δεκαπέντε τελευταία χρόνια και η οργάνωση άρχισε τον κατήφορο. Έπεσε σε ύφεση.
Επισκιάστηκε και μηδενίστηκε η εκλογική περίοδος και αντικαταστάθηκε από
ενδιδωδισμό, νιχιλισμό, αδιαλλαξία και αυτοσκοπό. Κάποιοι για τα δικά τους συμφέροντα.
Καθορίζονταν οι πρόεδροι των τοπικών οργανώσεων και οι εκλέκτορες, καθορίζονταν
και τα δήθεν εκλεγμένα πρόσωπα στα συμβούλια των Παραρτημάτων, το Γενικό
Συμβούλιο και το Γενικό Προεδρείο. Στην αρέσκεια των κομμάτων, γιατί, δυστυχώς
τα κόμματα (ΚΕΑΔ) αποφάσιζαν και η Ομόνοια εφάρμοζε. Σ’ ένα καιρό που τονίζεται
πως η ΟΜΟΝΟΙΑ είναι και θα παραμείνει αφέντρα αυτού του τόπου και κόσμου, πάνω
από τα κόμματα.
Ο παραιτηθείς Γενικός
πρόεδρος της Ομόνοιας κ. Λεωνίδας Παππάς (πού έχει κι αυτός τα λάθη του) βλέποντας
πως δεν λειτουργούσαν τα διορισμένα όργανα της Ομόνοιας (Γενικό Συμβούλιο και
Γενικό Προεδρείο) θέλησε να συμμαζέψει κάτι από τα ασυμμάζευτα. Να συνέρθει το
Καταστατικό Συνέδριο, το οποίο θα ενέκρινε τις τροποποιήσεις του καταστατικού,
την εκλογή του Προέδρου και του Γενικού Συμβουλίου από την βάση. Όλα στην
ετυμηγορία των μελών της οργάνωσης Ομόνοια. Με την καταγραφή των μελών, με
μητρώα μελών, για μια ανασυγκροτημένη, αναβαθμισμένη Ομόνοια. Μετά το
Οργανωτικό Συνέδριο. Αυτό ήταν και το σωστό. Μια πρόταση που ο κ. Κυριαζάτης
την είχε ρίξει από καιρό και ο κ. Ντούλε συμφώνησε. Τι έγινε στη συνέχεια;
Ποιανού δεν άρεσε μια τέτοια διαδικασία; Ποιος ήθελε μια Ομόνοια υφεσιακή;
Αδύναμη; Χωρίς λόγο;
Ήταν αυτοί οι λόγοι που
ο κ. Παππάς έδωσε παραίτηση. Λάθος. Έπρεπε να δώσει τη μάχη μέχρι τέλος.
Καθορίστηκε, από ένα
Γενικό Συμβούλιο χωρίς απαρτία, μια εκλογική επιτροπή που ανέλαβε να κάνει τις
εκλογές από τη βάση και μέχρι την Γενική Συνδιάσκεψη. Δύο άτομα, με
πολυτελέστατο, τζιπ πέρασαν από τα καφενεία των κοινοτήτων, συνάντησαν μερικά
πρόσωπα, έδωσαν τα άδεια φυλλάδια για να τα γεμίσουν, καθόρισαν τους προέδρους
και τους εκλέκτορες και όλα έτοιμα. Κάποιοι κρυφο- ψιθύριζαν: «Είναι όλα
έτοιμα, προμελετημένα. Οι πρόεδροι των τοπικών οργανώσεων, οι πρόεδροι των
Παραρτημάτων και ο Γενικός Πρόεδρος». Έλα να τους διαψεύσεις.
Έγιναν οι εκλογές στα
παραρτήματα με μεγάλη μυστικότητα, μακριά από το κέντρο (στο Αργυρόκαστρο) και
κάπου σε ένα ξενοδοχείο στους Άγιους Σαράντα. «Ο Κ. Κυριαζάτης να ’ρθεί να τα
πει εδώ, τι έχει να πει», τόνισε ανάμεσα στα άλλα ο κ. Ντούλε στον χαιρετισμό
του. Ποιος ειδοποίησε τον Κυριαζάτη. Τα πρώην στελέχη της Ομονοίας, τους
ιδρυτές της; Εξαίρετους διανοούμενους του χώρου; Κάποτε ανακοινώνονταν και στα
τοπικά ΜΜΕ.
Υπάρχει κι άλλο ένα
ελληνικό κόμμα στους Αγίους Σαράντα. Γιατί δεν καλέστηκε να χαιρετήσει ο
πρόεδρός του; Απλά να χαιρετήσουν, γιατί τον πρώτο λόγο τον έχει η Ομόνοια. Να
το καταλάβουν καλά και αυτοί. Έτσι θα φέρουμε την ένωση;
Οι εκλογές ολοκληρώθηκαν
και όπως ενημερωθήκαμε στην Κορυτσά εκλέγει ο κ. Γρ. Καραμέλιος, στο
Αργυρόκαστρο ο κ. Στέφανος Κώτσης, στους Αγίους Σαράντα ο κ. Βασίλης Κάγιος και
στο Δέλβινο ο κ. Ρολάντ Μπιλέρος. Ας τους ευχηθούμε καλή επιτυχία, να φέρουν
την ένωση στην Ελληνική μας Κοινότητα, στον βορειοηπειρωτικό χώρο, γιατί τα
προβλήματα είναι τόσα πολλά, μακριά από κόμματα, όποια κι αν είναι αυτά.
Βαγγέλης Παπαχρήστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου