Λυκούργος Νάνης, ιατρός.
Αγαπητοί διοικούντες τα αξιέπαινα και αγωνιστικά
σωματεία, η θλίψη και αγανάκτηση που συνέχει τις ψυχές σας, το ίδιο και τις
δικές μας, και την οποία προτάσσετε στο υπέροχο κείμενό σας, δυστυχώς
πολλαπλασιάζεται και καθίσταται δυσβάστακτη ένεκα της ηττοπαθούς στάσεως της
επισήμου Εκκλησίας απέναντι στην ψήφιση του απαισίου νόμου.
Της Εκκλησίας της Ελλάδος ηγείται ένας λαγωός, και
όχι ένας λέων όπως απαιτούν οι σεισμικοί καιροί μας, του οποίου η προβληματική
εκκλησιαστική πολιτική παρασκευάζει διαρκώς ήττες στις σχέσεις της με την κατ
επίφασιν «χριστιανική» πολιτεία, ψύχει την αγωνιστικότητα των πιστών, μαραίνει
τον ιερό τους ζήλο και σκανδαλίζει πιστούς και απίστους.
Αυτός ο λαγωός, το πλέον ακατάλληλο και επικίνδυνο
να ηγείται του εκκλησιαστικού οργανισμού πρόσωπο (κάποιος μητροπολίτης της
Βορείου Ελλάδος τον χαρακτήρισε, κατά τα άλλα, «καταλληλότερο» στην παρούσα
συγκυρία…) δορυφορείται από κάποια εξαπτέρυγα του ιδίου φυράματος, «πολιτικά
ορθούς» μητροπολίτες και ιερείς, αλλά και κάποιους άλλους επισκόπους, ουχί του
ιδίου φυράματος, οι οποίοι, όμως, διά της γενικότερης στάσεώς τους αποτελούν
τους ιδανικότερους συμμάχους των νεοταξιτών πολιτικών εξουσιαστών στην
επιχείρηση ευοδώσεως των σκοτεινών τους σχεδιασμών.
Επί παραδείγματι, τι
σόι ανάστημα να ορθώσουν οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι μητροπολίτες Δημητριαδος
(του Πόρτο Αλέγκρε, της γνωστής «ακαδημίας» κ.ο.κ.), Μεσσηνίας (no comments…),
Αλεξανδρουπόλεως (της «ολυμπιακής φλόγας» κ.ο.κ.), Θεσσαλονίκης (διώκτης
ομολογητών κληρικών, γνωστός για τις περί ψευδοσυνόδου και οικουμενισμού
δηλώσεις του), Σύρου (no comments), Αργολίδος (γνωστός εκτός των άλλων
κατορθωμάτων του (παρουσίαση βιβλίου του πάπα) και για την κατάπτυστη επιστολή
του προς το μητροπολίτη Πειραιώς…), Ύδρας (γνωστός για τη στάση του στο ζήτημα
των Θρησκευτικών, που απέσπασε τα εύσημα του κρημνιστή υπουργού Γαβρόγλου και
για τα μετ αυτού ουζάκια…), Μεσογαίας (διέψευσε τις προσδοκίες μας στο
προαναφερθέν θέμα των Θρησκευτικών θέτοντας στο ίδιο σακκί τους θεολόγους της
ΠΕΘ με τους καιρίτες…).
Ποιον αγωνιστικό λόγο να αρθρώσουν οι αγαπολόγοι,
σχεσιολόγοι και προσληψιολόγοι επίσκοποι και ιερείς (έχουν επικίνδυνα πληθυνθεί
οι τελευταίοι στις μέρες μας);
Μονοδιάστατα μιλάνε για την αγάπη του Θεού και έτσι
γίνονται αρεστοί στα συστημικά ΜΜΕ και την ευκολόπιστη και ευεξαπάτητη νεολαία
(θα δώσουν φρικτό λόγο εν ημέρα κρίσεως γι αυτήν τους τη στάση). Κάποιος,
μάλιστα, από τους τελευταίους (ιδιαιτέρως αγαπητός στη νεολαία) ισχυρίστηκε σε
ομιλία του ότι η ιερά αγανάκτηση συνιστά «αντιεκκλησιαστική συμπεριφορά»,
ποινικοποιώντας, κατ αυτόν τον τρόπο, την αγωνιστική διάθεση του πιστού λαού!
Χωρίς ίχνος ευθύνης, τις ιδεοληψίες τους λανσάρουν
τεχνηέντως αλλά αυθαιρέτως και αναποδείκτως ως εκκλησιαστικά και θεολογικά
θέσφατα! Διαφοροποιούνται, συνεχώς, από τα παραδεδεγμένα και έχουν εισαγάγει το
δαιμονικό, κοσμικό πνεύμα, βαθέως εντός του εκκλησιαστικού σώματος.
Επομένως, παραλλήλως προς την επιβεβλημένη κριτική
των αντιχρίστων και αμοραλιστών πολιτικών εξουσιαστών κάποια βέλη, αγαπητοί
διοικούντες τα σωματεία, θα πρέπει να τοξευθούν και προς την πλευρά των
εκκλησιαστικών προσώπων για τη βοώσα και κράζουσα αφωνία και απραξία τους. Στο
κάτω-κάτω, οι πρώτοι είναι συνεπείς προς την ολέθρια ιδεολογία τους και
στοιχούνται με τις επιταγές της (ασχέτως εάν δρούν σε καταφανή αντίθεση προς το
Σύνταγμα και προς το φρόνημα και τη θέληση της πλειοψηφίας του Ελληνικού λαού).
Οι δεύτεροι, όμως, αποτελούν, διά της όλης στάσεώς τους εν προκειμένω,
καρικατούρες επισκόπων, μονάχα θρόνων διάδοχοι, ουχί, όμως, και τρόπων μέτοχοι
ομολογητών και αγωνιστικών επισκοπικών μορφών του παρελθόντος.
Καλό, λοιπόν, θα προκύψει εάν παύσουμε να αφήνουμε
συνεχώς στο απυρόβλητο τους εντός των τοιχών ενόχους και προδότες της αποστολής
τους, ειδικά σε τόσο μείζονα ζητήματα, όπως αυτό του προσφάτου α-νόμου νόμου!
«Ο κόσμος το χει τούμπανο», αναφορικά με τη στάση
της επισήμου Εκκλησίας απέναντι στη νομοθετική επιδρομή των αντιχρίστων
πολιτικών αρχόντων, αγαπητοί κύριοι διοικούντες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου