Θὰ ἔρθει καιρὸς ποὺ τὴν Ἑλλάδα θὰ κυβερνήσει κυβερνήτης ποὺ ἐπισήμως θὰ δηλώνει ὅτι δὲν εἶναι ὀρθόδοξος χριστιανός. Θὰ τὸ δεῖτε γρήγορα θὰ κυβερνήσει γιὰ νὰ διάστημα.
Ἐσεῖς νὰ μὴν τὸν πιστέψετε σὲ τίποτε, γιατί αὐτὸς καὶ οἱ συνεργάτες του θέλουν νὰ χτυπήσουν τὴ ρίζα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἔχουν ἤδη ἁπλώσει τὰ πλοκάμια τους. Θέλουν νὰ χτυπήσουν ἀλύπητα τὴν πατρίδα μας, τόσο ἄσχημα ποὺ δὲν θὰ γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος τὸν ἄνθρωπο.
Γράφει ὁ Διονύσης Μακρῆς
ΜΕΡΟΣ Η
«Σὲ παρακολουθῶ στὶς τελευταῖες συναντήσεις μας Στυλιανὴ καὶ διακρίνω πῶς κάτι πολὺ ἔντονο σὲ ἀπασχολεῖ. Θὰ ἤθελα αὐτὸ ποὺ τελευταῖα σὲ προβληματίζει νὰ τὸ θέσεις ἐνώπιον ὅλων. Τὸ βέβαιο εἶναι ὅτι δὲν εἶναι ἡ ζέστη» (31-7-2012) εἶπε χαμογελώντας ὁ γέροντας Βασίλειος μετὰ τὴ γνωστὴ διεισδυτικὴ ματιὰ ποὺ συνήθιζε νὰ ρίχνει πρὸς ὅλους κατὰ τὶς τακτικὲς ἑβδομαδιαῖες συναντήσεις τους.
-Ὄχι, Ὄχι! Πὲστο νὰ τ’ ἀκούσουν ὅλοι γιατί καὶ ὁ Γιῶργος καὶ ὁ Θωμὰς ἀκόμη καὶ ἡ Παρασκευὴ ἔχουν ἀκριβῶς τὸν ἴδιο προβληματισμὸ καὶ θὰ ἤθελα πάνω σ’ αὐτὸ νὰ μιλήσουμε σήμερα. Κάτι μοῦ ψιθύρισε ὁ Κύριός μας στὸ αὐτὶ γιὰ νὰ σᾶς τὸ μεταφέρω.
-Νά, γέροντα ἀκοῦμε τώρα μὲ τὴν κρίση τὴν οἰκονομικὴ διάφορες προφητεῖες. Θὰ γίνει αὐτό, θά γίνει τὸ ἄλλο, μαζέψτε τρόφιμα, θὰ μᾶς ἐπιτεθοῦν οἱ Τοῦρκοι, θὰ πάρουμε τὴν Πόλη... Δὲν σᾶς κρύβω πὼς ἔχω λίγο μπερδευτεῖ. Μὲ ἐπηρεάζουν ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀκούω. Ἄλλοι λένε θὰ γίνουν ἐφέτος τὸ 2012 τὰ γεγονότα ἄλλοι τοῦ χρόνου. Ὅλα αὐτὰ δημιουργοῦν μέσα μου μία ἀνασφάλεια ἔντονη, τὴν ὁποία ἀσυναίσθητα ἔχω μεταφέρει καὶ στὴν οἰκογένειά μου.
- Γέροντα πέστε μας κάτι γιατί καὶ ἐγὼ προβληματίζομαι, συμπλήρωσε ἡ Παρασκευή.
-Πρὶν ἀπὸ μέρες παιδιά μου, τὸ κατώφλι αὐτοῦ τοῦ φιλόξενου σπιτιοῦ πέρασε ἕνας ψηλὸς ξερακιανὸς καλόγερος καὶ ζήτησε νὰ μὲ δεῖ. Τὸ δέρμα του εἶχε γίνει ἕνα μὲ τὰ κόκκαλά του ἀπὸ τὴ νηστεία. Δὲν τὸν εἶχα ξανασυναντήσει, οὔτε τόν εἶχα δεῖ. Μοῦ εἶπε πὼς ἀσκήτευε σὲ ἕνα κελάκι στὰ Κατουνάκια στὸ Ἅγιο Ὄρος καὶ πὼς τἄχατες ὁ γέροντας Εὐσέβιος τοῦ ἐπέτρεψε νὰ βγεῖ γιὰ λίγες ἡμέρες στὴ Θεσσαλονίκη γιὰ νὰ προσκυνήσει τὸν Ἁη-Δημήτρη. Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση πὼς ὁλόκληρος εὐωδίαζε λὲς καὶ τὸν εἶχαν ρίξει μέσα σὲ βαρέλι μὲ ἐξαίσιο μοναδικό ἄρωμα. Ἀκόμη καὶ ἡ ἀναπνοὴ του εὐωδίαζε.
- Τὸν θυμᾶμαι αὐτὸν τὸν καλόγερο. Μύριζε λὲς καὶ βγῆκε ἀπὸ ἀφρόλουτρο ἂν καὶ τὰ μαλλιά του δὲν φαίνονταν νὰ εἶναι πλυμένα. Μοναχὸς Ἰωάννης νομίζω μοῦ συστήθηκε ὅταν ζήτησε νὰ σᾶς δεῖ. Γέροντα μοῦ ἔκανε ἐντύπωση πὼς δὲν τὸν εἶδα νὰ φεύγει... πρόσθεσε ἡ Καλλιόπη!
- Οὐράνιος ἐπισκέπτης ἦταν Καλλιόπη μου, πῶς νὰ τὸν δεῖς!
-Καὶ τί σοῦ εἶπε Γέροντα;
- Ὁ γέροντάς του ζήτησε νὰ μοῦ μεταφέρει τὰ ἑξῆς: «Πὲς εἰς αὐτοὺς ποὺ ἀνησυχοῦν ὅτι τὸ τέλος ἐγγίζει! Ναί, θέλει διεξαχθεῖ πόλεμος εἰς γειτονικὰ κράτη καὶ ἐντός τῆς χώρας θὰ διεξαχθοῦν διαταραχὲς (ἐμφύλιος). Πολλοὶ ἀκόμη θέλουν νὰ διασαλέψουν τὴν Ἐκκλησίαν, οὗτοι κακῶς σκεπτόμενοι, θὰ εὕρουν ὅτι τοὺς χρειάζεται. Ἐσὺ Βασίλειε μὴ λυπᾶσαι, μᾶλλον πρόσεχε καὶ προσεύχου, ἵνα ἀπομακρύνουν, ἀπομακρύνουν λέγω τὰς κακᾶς των ἰδέας-ἐπιχειρήσεων κατὰ τῆς Ἐκκλησίας. Ὅσοι ἀπέσυραν τὸν σταυρὸν ἀπὸ τοὺς οἴκους τους θὰ δοῦν τὸν σταυρὸν τοῦ Κυρίου μας ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ θὰ τρέμουν ὡς τὰ φύλλα τοῦ δέντρου ἱκετεύοντας γιὰ σωτηρία ποὺ πλέον δὲν θὰ ἔχουν. Σὺ Βασίλειε, δίδαξον τὸ ποίμνιο σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου νὰ δώσει μεγάλη προσοχή, ἄκρα σεβασμό, εἰς τὸν σταυρὸν καὶ εἰς τὰς ἱερᾶς εἰκόνας.
Πολλὲς ἐξ αὐτῶν τῶν ἱερῶν εἰκόνων, θέλουν θαυματοποιήσει, θέλουν ποιήσει θαύματα. Δίδαξον νὰ μὴν ἀποσύρουν σταυροὺς καὶ εἰκόνες ἀπὸ τὰς οἰκίας των, ἀπὸ τὰ σχολεῖα των, τὰ γραφεῖα, τὰ ἱδρύματα καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ δημόσια κτίρια. Δίδαξον καὶ προέτρεψε πάντας, νὰ ἔχουν πάντοτε πάνω τους τὸν Τίμιον Σταυρόν, ξύλινο σταυρό.
Τὸ διάστημα ποὺ κάποιοι ἀλλόθρησκοι θὰ ἐπιχειροῦν μεθοδικὰ νὰ δημιουργήσουν κλίμα ἐνάντια εἰς τὰς ἱερᾶς εἰκόνας μέλλει γενέσθαι μεταξὺ δύο γειτονικῶν κρατῶν πόλεμος. Θέλει δὲ ὅτι προσορμίσουν κάποιοι ἐξ αὐτῶν καὶ ἐντός τῆς χώρας μας (λαθρομετανάστες-πρόσφυγες). Προσευχηθεῖτε γιὰ νὰ ἀποφευχθεῖ αὐτό, ναὶ προσευχηθεῖτε λέγοντας «Κύριε, Κύριε, βοήθησον με, ναὶ Κύριε, Κύριε βοηθησὸν με, καθὼς καὶ ὡς λέγει τὸ τροπάριον «Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου» καὶ νίκας χορηγών τοῖς Ὀρθοδόξοις». Προσευχηθεῖτε πρὸς ἀποφυγὴ τοῦ κακοῦ.
Οὗτος ὁ πόλεμος θὰ ἔχει θύματα. Ἐν συνέχεια ὁ παράξενος αὐτὸς καλόγερος μοῦ ἔκανε γνωστὸ πὼς ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς ἐμφανίστηκε στὸν γέροντά του καὶ τοῦ εἶπε: «Ἐγὼ θέλω πάντας σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἐλθεῖν. Ὅμως, οἱ ἄνθρωποι βλασφημοῦν τὸ ὄνομά μου, τὸ ὄνομα τῆς μητρός μου, βλασφημοῦν τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός μου καὶ ἐγὼ θέλω ἀνταποδώσω αὐτοῖς κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. Ἄκουσον, εἶδε, κάθε βῆμα καὶ βλασφημία ἀπὸ πολλούς.
Δὲν θέλουν νὰ μορφωθοῦν ἀπὸ τὴ διδασκαλία μου παρὰ μόνο θὰ ἔρθουν εἰς ἐπίγνωσιν μὲ μίαν μεγάλην δοκιμασία, τὴν ὁποία θὰ λάβουν ἐγκαίρως. Πρόσεχε, προσεύχου τὸ τέλος γὰρ ἐγγύς. Μὴ ρωτᾶς χρόνο, μόνο στέλνε, σπούδαζον τὸν κόσμον, δίδαξον τὸ ποίμνιο ἵνα πατεῖ τὴν καλὴν ὁδὸν τοῦ φωτός».
-Γέροντά μου εἶναι συνταρακτικὰ αὐτὰ ποὺ μᾶς λέτε. Τὸν περασμένο Μάρτιο (2012) ἂν δὲν κάνω λάθος μᾶς εἴπατε πὼς πολλὰ θὰ γίνουν στὸν εὐλογημένο αὐτὸ τόπο ὅταν τὰ ἡνία τῆς χώρας θὰ ἀναλάβει ἕνας ἀλλόθρησκος κυβερνήτης. Αὐτοὶ πού κυβερνοῦν τώρα τί ἄραγε εἶναι; Μασῶνοι καὶ πολέμιοι τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι, ψεύτικα κάνουν τὸ σταυρό τους. Κατὰ τὴ γνώμη μου ἀλλόθρησκοι εἶναι, ἀφοῦ ἡ Μασωνία χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας ὡς θρησκεία, εἶπε ὁ Γιῶργος.
-Ἄκουσε Γιῶργο. Θὰ ἔρθει καιρὸς ποὺ τὴν Ἑλλάδα θὰ κυβερνήσει κυβερνήτης ποὺ ἐπισήμως θὰ δηλώνει ὅτι δὲν εἶναι ὀρθόδοξος χριστιανός. Θὰ τὸ δεῖτε γρήγορα θὰ κυβερνήσει γιὰ νὰ διάστημα. Ἐσεῖς νὰ μὴν τὸν πιστέψετε σὲ τίποτε, γιατί αὐτὸς καὶ οἱ συνεργάτες του θέλουν νὰ χτυπήσουν τὴ ρίζα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἔχουν ἤδη ἁπλώσει τὰ πλοκάμια τους.
Θέλουν νὰ χτυπήσουν ἀλύπητα τὴν πατρίδα μας, τόσο ἄσχημα ποὺ δὲν θὰ γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος τὸν ἄνθρωπο.
Στὸ λίγο διάστημα ποὺ θὰ κυβερνήσει αὐτὴ ἡ ἀλλόθρησκος κυβέρνηση θὰ συμβοῦν παρὰ πολλὰ κακὰ καὶ ἄσχημα πράγματα. Μὴν τοὺς δεχτεῖτε, μὴν κάνετε αὐτὰ ποὺ θὰ σᾶς ποῦν προκειμένου νὰ σᾶς σφραγίσουν. Διῶξτε τους. Ἄχ, ἂχ ὁ στεναγμὸς θὰ εἶναι μεγάλος, Θὰ θρηνοῦν καὶ δὲν θὰ ξέρουν τί νὰ κάνουν οἱ ἄνθρωποι. Μὴν ἐξετάζεις χρόνο.
Σᾶς εἶπα ἤγγικεν ὁ καιρός. Θὰ κυριέψουν αὐτοὶ γιὰ ἕνα διάστημα. Ὅμως ὁ Θεὸς μὴ μπορώντας νὰ βλέπει τὸ πλάσμα του νὰ ὑποφέρει, θὰ στείλει τοὺς Ἁγίους ἀγγέλους Του καὶ θὰ τοὺς καταστρέψει ὅλους. Καὶ θ’ ἀνθίσει πάλιν ἡ ἀρχὴ τοῦ Χριστοῦ. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Χριστοῦ θὰ ζήσουν καὶ θὰ βασιλεύσουν εἰς αἰώνας αἰώνων.
Οὐαὶ καὶ ἀλίμονο Γιῶργο εἰς τοὺς ἀπιστοῦντας, οὐαὶ καὶ ἀλίμονο εἰς τοὺς προδίδοντας τὴν Ὀρθοδοξίαν.
Οὐαὶ καὶ ἀλίμονο εἰς τοὺς βλασφημοῦντες. Θέλουν νὰ δοῦν αὐτοὶ οἱ βλασφημοῦντες, οἱ προδίδοντες τὴν Ὀρθοδοξίαν, θέλουν νὰ δοῦν πλείονες ἀσθένειες, ὅτι οὗτοι οὐκ ἠθέλησαν νὰ ἀσπαστοῦν τὴν μετάνοια.
Μακάριοι οἱ μετανοοῦντες, ὅτι αὐτοὶ θέλουν κληρονομήσωσιν τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
Μακάριοι οἱ πιστεύσαντες. Οὐκ εἶδον, οὐκ ἔχουσι ὀφθαλμοὺς οἱ προδίδοντες τὴν Ὀρθοδοξίαν, γιὰ νὰ δοῦν τί ποιοῦν, τί κάνουν. Ἐθελουσίως βαδίζουν εἰς τὰς ἀνομίας, ἐθελουσίως βλαστημοῦν, ἐθελουσίως ἔσονται δοῦλοι τοῦ διαβόλου. Ὦτα ἔχουσι καὶ οὐκ ἀκούωσι, ὀφθαλμοὺς ἔχουν καὶ οὐ ὄψονται. Ὢ ἁμαρτωλὲ στρέψε τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ δὲς τὸ φῶς τὸ ἀληθινό, φεῦ ἐκ τοῦ σκότους, δὲν βλέπεις ποῦ βαδίζεις; Σὺ δὲ ζητεῖς τὴν ὁδὸν τῆς ἀπωλείας, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ στὸ σκότος. Αὐτὸς ποὺ ἐπιδιώκει νὰ δεῖ τὸ σκότος, ποιεῖ τὸ θέλημα τοῦ Μαμωνᾶ, γίνεται δοῦλος αὐτοῦ.
-Γέροντα ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς εἴπατε μοῦ ἔφεραν στὸ νοῦ «τὸ γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε ἵνα μὴν εἰσέλθετε εἰς πειρασμόν». Ὡστόσο, σήμερα παρουσιάζεται μία δυστοκία –τουλάχιστον ἀπὸ μέρους μου- στὴν προσευχή. Πὲστε μας μία προσευχὴ ἢ καλύτερα πέστε μας πὼς θὰ προσευχόσαστε ἐσεῖς στὸν Κύριό μας, εἶπε ἡ Ἑλένη.
- Λέγω –Ἐλένη μου, λέγω καθημερινὰ ὁ τρισάθλιος πρὸς τὸν Κύριό μου ὅτι ἤμουν νέος καὶ γέρασα, ὅπως λέγει ὁ προφητάναξ Δαυίδ. Κι ὅλα αὐτὰ τὰ ἔτη δὲν εἶδα ἄνθρωπο δίκαιο πεπλανημένο. Δὲν εἶδα ἄνθρωπο ποὺ νὰ μιλοῦσε καὶ νὰ διαλαλοῦσε πλήρως κατὰ δύναμη τὰς ὁδούς σου νὰ στερεῖται τὰ ἀγαθά σου. Ἔτσι καὶ ἐγὼ ὁ ἀσθενὴς στὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχὴ θέλω νυχθημερὸν νὰ διδάσκω τὰ σὰ θελήματα Ἰησοῦ μου, νὰ λαλῶ δίκαια.
Δεῖξον μου Κύριε τί ποιήσω. Βούλομαι Κύριε ποιήσω σ’ ὅλη τὴ ζωή μου τὰ σὰ θελήματα. Δίδαξὀν με Κύριε, γιατί εἶμαι ἀδύναμος καὶ ὑστερῶ σὲ πολλά. Μάθε με νὰ μὴν μένω στὰ λόγια τῆς διδασκαλίας ἀλλὰ νὰ τὰ κάνω καὶ πράξη ὅσα λέγεις. Οὐκ ἔχω βοηθὸν πλήν Σου, πρὸς σὲ καυχῶμαι, πρὸς σὲ ὁρῶ. Δῶσε μου ὑγεία ψυχῆς καὶ σώματος. Βοήθησόν με νὰ βαδίζω κατὰ τὰς ἐντολᾶς σου Κύριε, νὰ βαδίζω τὴν ὁδὸν τὴν εὐθείαν εἰς τὸν ἀγρόν σου ἵνα σπείρω, τὸν λόγον ποὺ Σὺ ἔδωκας, τὸν λόγον τοῦ θελήματός Σου. Σὺ βλέπεις, Σὺ ἀκούεις,
Σὺ διδάσκεις καὶ ἐγὼ ἁπλῶς πράττω. Διδάξω ἐν λόγοις καὶ ἔργοις ὡς Σὺ μὲ λέγεις, Κύριε, εἰς Σὲ Κύριε, ἀνήκω, εἰς σὲ δίδομαι ὁλοψύχως. Ὑψώνω τὰς χείρας ἀλλὰ καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς μου πρὸς Σέ, ἐγὼ δὲ μεγάλην χρείαν ἔχω τὴν βοήθειάν Σου. Ἀμὴν
Θὰ ἔρθει καιρὸς ποὺ τὴν Ἑλλάδα θὰ κυβερνήσει κυβερνήτης ποὺ ἐπισήμως θὰ δηλώνει ὅτι δὲν εἶναι ὀρθόδοξος χριστιανός. Θὰ τὸ δεῖτε γρήγορα θὰ κυβερνήσει γιὰ νὰ διάστημα.
Ἐσεῖς νὰ μὴν τὸν πιστέψετε σὲ τίποτε, γιατί αὐτὸς καὶ οἱ συνεργάτες του θέλουν νὰ χτυπήσουν τὴ ρίζα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἔχουν ἤδη ἁπλώσει τὰ πλοκάμια τους. Θέλουν νὰ χτυπήσουν ἀλύπητα τὴν πατρίδα μας, τόσο ἄσχημα ποὺ δὲν θὰ γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος τὸν ἄνθρωπο.
Γράφει ὁ Διονύσης Μακρῆς
ΜΕΡΟΣ Η
«Σὲ παρακολουθῶ στὶς τελευταῖες συναντήσεις μας Στυλιανὴ καὶ διακρίνω πῶς κάτι πολὺ ἔντονο σὲ ἀπασχολεῖ. Θὰ ἤθελα αὐτὸ ποὺ τελευταῖα σὲ προβληματίζει νὰ τὸ θέσεις ἐνώπιον ὅλων. Τὸ βέβαιο εἶναι ὅτι δὲν εἶναι ἡ ζέστη» (31-7-2012) εἶπε χαμογελώντας ὁ γέροντας Βασίλειος μετὰ τὴ γνωστὴ διεισδυτικὴ ματιὰ ποὺ συνήθιζε νὰ ρίχνει πρὸς ὅλους κατὰ τὶς τακτικὲς ἑβδομαδιαῖες συναντήσεις τους.
-Ὄχι, Ὄχι! Πὲστο νὰ τ’ ἀκούσουν ὅλοι γιατί καὶ ὁ Γιῶργος καὶ ὁ Θωμὰς ἀκόμη καὶ ἡ Παρασκευὴ ἔχουν ἀκριβῶς τὸν ἴδιο προβληματισμὸ καὶ θὰ ἤθελα πάνω σ’ αὐτὸ νὰ μιλήσουμε σήμερα. Κάτι μοῦ ψιθύρισε ὁ Κύριός μας στὸ αὐτὶ γιὰ νὰ σᾶς τὸ μεταφέρω.
-Νά, γέροντα ἀκοῦμε τώρα μὲ τὴν κρίση τὴν οἰκονομικὴ διάφορες προφητεῖες. Θὰ γίνει αὐτό, θά γίνει τὸ ἄλλο, μαζέψτε τρόφιμα, θὰ μᾶς ἐπιτεθοῦν οἱ Τοῦρκοι, θὰ πάρουμε τὴν Πόλη... Δὲν σᾶς κρύβω πὼς ἔχω λίγο μπερδευτεῖ. Μὲ ἐπηρεάζουν ὅλα αὐτὰ ποὺ ἀκούω. Ἄλλοι λένε θὰ γίνουν ἐφέτος τὸ 2012 τὰ γεγονότα ἄλλοι τοῦ χρόνου. Ὅλα αὐτὰ δημιουργοῦν μέσα μου μία ἀνασφάλεια ἔντονη, τὴν ὁποία ἀσυναίσθητα ἔχω μεταφέρει καὶ στὴν οἰκογένειά μου.
- Γέροντα πέστε μας κάτι γιατί καὶ ἐγὼ προβληματίζομαι, συμπλήρωσε ἡ Παρασκευή.
-Πρὶν ἀπὸ μέρες παιδιά μου, τὸ κατώφλι αὐτοῦ τοῦ φιλόξενου σπιτιοῦ πέρασε ἕνας ψηλὸς ξερακιανὸς καλόγερος καὶ ζήτησε νὰ μὲ δεῖ. Τὸ δέρμα του εἶχε γίνει ἕνα μὲ τὰ κόκκαλά του ἀπὸ τὴ νηστεία. Δὲν τὸν εἶχα ξανασυναντήσει, οὔτε τόν εἶχα δεῖ. Μοῦ εἶπε πὼς ἀσκήτευε σὲ ἕνα κελάκι στὰ Κατουνάκια στὸ Ἅγιο Ὄρος καὶ πὼς τἄχατες ὁ γέροντας Εὐσέβιος τοῦ ἐπέτρεψε νὰ βγεῖ γιὰ λίγες ἡμέρες στὴ Θεσσαλονίκη γιὰ νὰ προσκυνήσει τὸν Ἁη-Δημήτρη. Μοῦ ἔκανε ἐντύπωση πὼς ὁλόκληρος εὐωδίαζε λὲς καὶ τὸν εἶχαν ρίξει μέσα σὲ βαρέλι μὲ ἐξαίσιο μοναδικό ἄρωμα. Ἀκόμη καὶ ἡ ἀναπνοὴ του εὐωδίαζε.
- Τὸν θυμᾶμαι αὐτὸν τὸν καλόγερο. Μύριζε λὲς καὶ βγῆκε ἀπὸ ἀφρόλουτρο ἂν καὶ τὰ μαλλιά του δὲν φαίνονταν νὰ εἶναι πλυμένα. Μοναχὸς Ἰωάννης νομίζω μοῦ συστήθηκε ὅταν ζήτησε νὰ σᾶς δεῖ. Γέροντα μοῦ ἔκανε ἐντύπωση πὼς δὲν τὸν εἶδα νὰ φεύγει... πρόσθεσε ἡ Καλλιόπη!
- Οὐράνιος ἐπισκέπτης ἦταν Καλλιόπη μου, πῶς νὰ τὸν δεῖς!
-Καὶ τί σοῦ εἶπε Γέροντα;
- Ὁ γέροντάς του ζήτησε νὰ μοῦ μεταφέρει τὰ ἑξῆς: «Πὲς εἰς αὐτοὺς ποὺ ἀνησυχοῦν ὅτι τὸ τέλος ἐγγίζει! Ναί, θέλει διεξαχθεῖ πόλεμος εἰς γειτονικὰ κράτη καὶ ἐντός τῆς χώρας θὰ διεξαχθοῦν διαταραχὲς (ἐμφύλιος). Πολλοὶ ἀκόμη θέλουν νὰ διασαλέψουν τὴν Ἐκκλησίαν, οὗτοι κακῶς σκεπτόμενοι, θὰ εὕρουν ὅτι τοὺς χρειάζεται. Ἐσὺ Βασίλειε μὴ λυπᾶσαι, μᾶλλον πρόσεχε καὶ προσεύχου, ἵνα ἀπομακρύνουν, ἀπομακρύνουν λέγω τὰς κακᾶς των ἰδέας-ἐπιχειρήσεων κατὰ τῆς Ἐκκλησίας. Ὅσοι ἀπέσυραν τὸν σταυρὸν ἀπὸ τοὺς οἴκους τους θὰ δοῦν τὸν σταυρὸν τοῦ Κυρίου μας ἐν τοῖς οὐρανοῖς καὶ θὰ τρέμουν ὡς τὰ φύλλα τοῦ δέντρου ἱκετεύοντας γιὰ σωτηρία ποὺ πλέον δὲν θὰ ἔχουν. Σὺ Βασίλειε, δίδαξον τὸ ποίμνιο σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ Κυρίου νὰ δώσει μεγάλη προσοχή, ἄκρα σεβασμό, εἰς τὸν σταυρὸν καὶ εἰς τὰς ἱερᾶς εἰκόνας.
Πολλὲς ἐξ αὐτῶν τῶν ἱερῶν εἰκόνων, θέλουν θαυματοποιήσει, θέλουν ποιήσει θαύματα. Δίδαξον νὰ μὴν ἀποσύρουν σταυροὺς καὶ εἰκόνες ἀπὸ τὰς οἰκίας των, ἀπὸ τὰ σχολεῖα των, τὰ γραφεῖα, τὰ ἱδρύματα καὶ ἀπὸ ὅλα τὰ δημόσια κτίρια. Δίδαξον καὶ προέτρεψε πάντας, νὰ ἔχουν πάντοτε πάνω τους τὸν Τίμιον Σταυρόν, ξύλινο σταυρό.
Τὸ διάστημα ποὺ κάποιοι ἀλλόθρησκοι θὰ ἐπιχειροῦν μεθοδικὰ νὰ δημιουργήσουν κλίμα ἐνάντια εἰς τὰς ἱερᾶς εἰκόνας μέλλει γενέσθαι μεταξὺ δύο γειτονικῶν κρατῶν πόλεμος. Θέλει δὲ ὅτι προσορμίσουν κάποιοι ἐξ αὐτῶν καὶ ἐντός τῆς χώρας μας (λαθρομετανάστες-πρόσφυγες). Προσευχηθεῖτε γιὰ νὰ ἀποφευχθεῖ αὐτό, ναὶ προσευχηθεῖτε λέγοντας «Κύριε, Κύριε, βοήθησον με, ναὶ Κύριε, Κύριε βοηθησὸν με, καθὼς καὶ ὡς λέγει τὸ τροπάριον «Σῶσον Κύριε τὸν λαόν σου καὶ εὐλόγησον τὴν κληρονομίαν σου» καὶ νίκας χορηγών τοῖς Ὀρθοδόξοις». Προσευχηθεῖτε πρὸς ἀποφυγὴ τοῦ κακοῦ.
Οὗτος ὁ πόλεμος θὰ ἔχει θύματα. Ἐν συνέχεια ὁ παράξενος αὐτὸς καλόγερος μοῦ ἔκανε γνωστὸ πὼς ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς ἐμφανίστηκε στὸν γέροντά του καὶ τοῦ εἶπε: «Ἐγὼ θέλω πάντας σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἐλθεῖν. Ὅμως, οἱ ἄνθρωποι βλασφημοῦν τὸ ὄνομά μου, τὸ ὄνομα τῆς μητρός μου, βλασφημοῦν τὸ ὄνομα τοῦ Πατρός μου καὶ ἐγὼ θέλω ἀνταποδώσω αὐτοῖς κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν. Ἄκουσον, εἶδε, κάθε βῆμα καὶ βλασφημία ἀπὸ πολλούς.
Δὲν θέλουν νὰ μορφωθοῦν ἀπὸ τὴ διδασκαλία μου παρὰ μόνο θὰ ἔρθουν εἰς ἐπίγνωσιν μὲ μίαν μεγάλην δοκιμασία, τὴν ὁποία θὰ λάβουν ἐγκαίρως. Πρόσεχε, προσεύχου τὸ τέλος γὰρ ἐγγύς. Μὴ ρωτᾶς χρόνο, μόνο στέλνε, σπούδαζον τὸν κόσμον, δίδαξον τὸ ποίμνιο ἵνα πατεῖ τὴν καλὴν ὁδὸν τοῦ φωτός».
-Γέροντά μου εἶναι συνταρακτικὰ αὐτὰ ποὺ μᾶς λέτε. Τὸν περασμένο Μάρτιο (2012) ἂν δὲν κάνω λάθος μᾶς εἴπατε πὼς πολλὰ θὰ γίνουν στὸν εὐλογημένο αὐτὸ τόπο ὅταν τὰ ἡνία τῆς χώρας θὰ ἀναλάβει ἕνας ἀλλόθρησκος κυβερνήτης. Αὐτοὶ πού κυβερνοῦν τώρα τί ἄραγε εἶναι; Μασῶνοι καὶ πολέμιοι τῆς Ὀρθοδοξίας εἶναι, ψεύτικα κάνουν τὸ σταυρό τους. Κατὰ τὴ γνώμη μου ἀλλόθρησκοι εἶναι, ἀφοῦ ἡ Μασωνία χαρακτηρίζεται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία μας ὡς θρησκεία, εἶπε ὁ Γιῶργος.
-Ἄκουσε Γιῶργο. Θὰ ἔρθει καιρὸς ποὺ τὴν Ἑλλάδα θὰ κυβερνήσει κυβερνήτης ποὺ ἐπισήμως θὰ δηλώνει ὅτι δὲν εἶναι ὀρθόδοξος χριστιανός. Θὰ τὸ δεῖτε γρήγορα θὰ κυβερνήσει γιὰ νὰ διάστημα. Ἐσεῖς νὰ μὴν τὸν πιστέψετε σὲ τίποτε, γιατί αὐτὸς καὶ οἱ συνεργάτες του θέλουν νὰ χτυπήσουν τὴ ρίζα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ ἔχουν ἤδη ἁπλώσει τὰ πλοκάμια τους.
Θέλουν νὰ χτυπήσουν ἀλύπητα τὴν πατρίδα μας, τόσο ἄσχημα ποὺ δὲν θὰ γνωρίζει ὁ ἄνθρωπος τὸν ἄνθρωπο.
Στὸ λίγο διάστημα ποὺ θὰ κυβερνήσει αὐτὴ ἡ ἀλλόθρησκος κυβέρνηση θὰ συμβοῦν παρὰ πολλὰ κακὰ καὶ ἄσχημα πράγματα. Μὴν τοὺς δεχτεῖτε, μὴν κάνετε αὐτὰ ποὺ θὰ σᾶς ποῦν προκειμένου νὰ σᾶς σφραγίσουν. Διῶξτε τους. Ἄχ, ἂχ ὁ στεναγμὸς θὰ εἶναι μεγάλος, Θὰ θρηνοῦν καὶ δὲν θὰ ξέρουν τί νὰ κάνουν οἱ ἄνθρωποι. Μὴν ἐξετάζεις χρόνο.
Σᾶς εἶπα ἤγγικεν ὁ καιρός. Θὰ κυριέψουν αὐτοὶ γιὰ ἕνα διάστημα. Ὅμως ὁ Θεὸς μὴ μπορώντας νὰ βλέπει τὸ πλάσμα του νὰ ὑποφέρει, θὰ στείλει τοὺς Ἁγίους ἀγγέλους Του καὶ θὰ τοὺς καταστρέψει ὅλους. Καὶ θ’ ἀνθίσει πάλιν ἡ ἀρχὴ τοῦ Χριστοῦ. Οἱ ἄνθρωποι τοῦ Χριστοῦ θὰ ζήσουν καὶ θὰ βασιλεύσουν εἰς αἰώνας αἰώνων.
Οὐαὶ καὶ ἀλίμονο Γιῶργο εἰς τοὺς ἀπιστοῦντας, οὐαὶ καὶ ἀλίμονο εἰς τοὺς προδίδοντας τὴν Ὀρθοδοξίαν.
Οὐαὶ καὶ ἀλίμονο εἰς τοὺς βλασφημοῦντες. Θέλουν νὰ δοῦν αὐτοὶ οἱ βλασφημοῦντες, οἱ προδίδοντες τὴν Ὀρθοδοξίαν, θέλουν νὰ δοῦν πλείονες ἀσθένειες, ὅτι οὗτοι οὐκ ἠθέλησαν νὰ ἀσπαστοῦν τὴν μετάνοια.
Μακάριοι οἱ μετανοοῦντες, ὅτι αὐτοὶ θέλουν κληρονομήσωσιν τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν.
Μακάριοι οἱ πιστεύσαντες. Οὐκ εἶδον, οὐκ ἔχουσι ὀφθαλμοὺς οἱ προδίδοντες τὴν Ὀρθοδοξίαν, γιὰ νὰ δοῦν τί ποιοῦν, τί κάνουν. Ἐθελουσίως βαδίζουν εἰς τὰς ἀνομίας, ἐθελουσίως βλαστημοῦν, ἐθελουσίως ἔσονται δοῦλοι τοῦ διαβόλου. Ὦτα ἔχουσι καὶ οὐκ ἀκούωσι, ὀφθαλμοὺς ἔχουν καὶ οὐ ὄψονται. Ὢ ἁμαρτωλὲ στρέψε τοὺς ὀφθαλμοὺς καὶ δὲς τὸ φῶς τὸ ἀληθινό, φεῦ ἐκ τοῦ σκότους, δὲν βλέπεις ποῦ βαδίζεις; Σὺ δὲ ζητεῖς τὴν ὁδὸν τῆς ἀπωλείας, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ στὸ σκότος. Αὐτὸς ποὺ ἐπιδιώκει νὰ δεῖ τὸ σκότος, ποιεῖ τὸ θέλημα τοῦ Μαμωνᾶ, γίνεται δοῦλος αὐτοῦ.
-Γέροντα ὅλα αὐτὰ ποὺ μᾶς εἴπατε μοῦ ἔφεραν στὸ νοῦ «τὸ γρηγορεῖτε καὶ προσεύχεσθε ἵνα μὴν εἰσέλθετε εἰς πειρασμόν». Ὡστόσο, σήμερα παρουσιάζεται μία δυστοκία –τουλάχιστον ἀπὸ μέρους μου- στὴν προσευχή. Πὲστε μας μία προσευχὴ ἢ καλύτερα πέστε μας πὼς θὰ προσευχόσαστε ἐσεῖς στὸν Κύριό μας, εἶπε ἡ Ἑλένη.
- Λέγω –Ἐλένη μου, λέγω καθημερινὰ ὁ τρισάθλιος πρὸς τὸν Κύριό μου ὅτι ἤμουν νέος καὶ γέρασα, ὅπως λέγει ὁ προφητάναξ Δαυίδ. Κι ὅλα αὐτὰ τὰ ἔτη δὲν εἶδα ἄνθρωπο δίκαιο πεπλανημένο. Δὲν εἶδα ἄνθρωπο ποὺ νὰ μιλοῦσε καὶ νὰ διαλαλοῦσε πλήρως κατὰ δύναμη τὰς ὁδούς σου νὰ στερεῖται τὰ ἀγαθά σου. Ἔτσι καὶ ἐγὼ ὁ ἀσθενὴς στὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχὴ θέλω νυχθημερὸν νὰ διδάσκω τὰ σὰ θελήματα Ἰησοῦ μου, νὰ λαλῶ δίκαια.
Δεῖξον μου Κύριε τί ποιήσω. Βούλομαι Κύριε ποιήσω σ’ ὅλη τὴ ζωή μου τὰ σὰ θελήματα. Δίδαξὀν με Κύριε, γιατί εἶμαι ἀδύναμος καὶ ὑστερῶ σὲ πολλά. Μάθε με νὰ μὴν μένω στὰ λόγια τῆς διδασκαλίας ἀλλὰ νὰ τὰ κάνω καὶ πράξη ὅσα λέγεις. Οὐκ ἔχω βοηθὸν πλήν Σου, πρὸς σὲ καυχῶμαι, πρὸς σὲ ὁρῶ. Δῶσε μου ὑγεία ψυχῆς καὶ σώματος. Βοήθησόν με νὰ βαδίζω κατὰ τὰς ἐντολᾶς σου Κύριε, νὰ βαδίζω τὴν ὁδὸν τὴν εὐθείαν εἰς τὸν ἀγρόν σου ἵνα σπείρω, τὸν λόγον ποὺ Σὺ ἔδωκας, τὸν λόγον τοῦ θελήματός Σου. Σὺ βλέπεις, Σὺ ἀκούεις,
Σὺ διδάσκεις καὶ ἐγὼ ἁπλῶς πράττω. Διδάξω ἐν λόγοις καὶ ἔργοις ὡς Σὺ μὲ λέγεις, Κύριε, εἰς Σὲ Κύριε, ἀνήκω, εἰς σὲ δίδομαι ὁλοψύχως. Ὑψώνω τὰς χείρας ἀλλὰ καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς μου πρὸς Σέ, ἐγὼ δὲ μεγάλην χρείαν ἔχω τὴν βοήθειάν Σου. Ἀμὴν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου