Πήρα το κείμενο του κηρύγματος εκείνο το πρωινό, όχι από τη Βίβλο, αλλά από ένα μικρό βιβλίο του Σελ Σιλβερστάιν με τίτλο «Το Χαμένο Κομμάτι», το οποίο θα χαρακτήριζα παραμύθι για μεγάλους. Να τι λέει «Το Χαμένο Κομμάτι»: Κάποτε υπήρχε ένας κύκλος που του έλειπε ένα κομμάτι. Του είχαν κόψει μια μεγάλη τριγωνική γωνία.
Ο κύκλος ήθελε να είναι ακέραιος, να μην του λείπει τίποτα, γι’ αυτό και άρχισε να τριγυρίζει, αναζητώντας το χαμένο κομμάτι του. Επειδή, όμως, ήταν ατελής, δεν μπορούσε να κυλήσει γρήγορα, καθώς γύριζε στον κόσμο. Κυλούσε λοιπόν αργά – αργά και στον δρόμο θαύμαζε τα λουλούδια. Κουβέντιαζε με τις πεταλούδες. Απολάμβανε τη λιακάδα.Διαβάστε περισσότερα στο ιστολόγιο “Ως μηδέ έχοντες, μα τα πάντα κατέχοντες”
Ο κύκλος ήθελε να είναι ακέραιος, να μην του λείπει τίποτα, γι’ αυτό και άρχισε να τριγυρίζει, αναζητώντας το χαμένο κομμάτι του. Επειδή, όμως, ήταν ατελής, δεν μπορούσε να κυλήσει γρήγορα, καθώς γύριζε στον κόσμο. Κυλούσε λοιπόν αργά – αργά και στον δρόμο θαύμαζε τα λουλούδια. Κουβέντιαζε με τις πεταλούδες. Απολάμβανε τη λιακάδα.Διαβάστε περισσότερα στο ιστολόγιο “Ως μηδέ έχοντες, μα τα πάντα κατέχοντες”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου