Καλό ταξίδι μικρή μου Ελένη...

Έχω συγκλονιστεί με την άγρια δολοφονία της συμπατριώτισσας μου από το Διδυμότειχο, της μικρής Ελένης...

Να μεγαλώνεις ένα παιδί στο Διδυμότειχο, με χίλια βάσανα και στερήσεις...
Να του δίνεις την ψυχή σου...
Να έχεις ξαγρυπνήσει αμέτρητα βράδυα στο προσκεφάλι του, μη τύχει και πάθει κάτι...
Ύστερα να το βλέπεις να μεγαλώνει...
Να γίνεται έφηβη γυναίκα..

Να χαίρεσαι με τη χαρά του, που πέρασε στο Πανεπιστήμιο.
Να το βλέπεις να ξενητεύεται.
Να ζεις για ένα τηλεφώνημα.
Να περιμένεις, πώς και πώς, να έρθει τις γιορτές για να το σφίξεις στην αγκαλιά σου...
Και αντί για χαρές, κηδεία.
Και μάλιστα με έναν τόσο βίαιο τρόπο που δεν το χωράει ανθρώπου νους.
Ποιος ξέρει πόσο θα ταλαιπωρήθηκε μέχρι να παραδοθεί η ψυχούλα της...
Δεν υπάρχεις μεγαλύτερος πόνος από εκείνον που νιώθουν οι γονείς όταν κηδεύουν τα παιδιά τους.
Είναι ο απόλυτος πόνος..
Δεν ξεπερνιέται..
Δεν γιατρεύεται..
Δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς για τους χαροκαμένους γονείς...
Kι αυτός ο Θεός, πώς την αντέχει τόση αδικία...
Εύχομαι κι ελπίζω να βρουν την δύναμη ν΄ αντέξουν.
Έχουν την αγάπη και τη στήριξη όλων μας....
Καλό ταξίδι μικρή μου Ελένη...
Σύντομο ήταν το πέρασμα σου στη ζωή..
Πρόωρα έκοψαν τη ζωή σου...

Ας είναι αιώνια η μνήμη σου κι ας ζήσεις ανέμελα σε Παραδεισένιους τόπους.

antinews