Γράφει ο Κωνσταντίνος Μανίκας, Οικονομολόγος – Ψυχολόγος, Συγγραφέας
Θυσιάστηκαν, σού λέει, τα περιβόητα αντίμετρα ύψους 1,73 δισ. γιατί έπρεπε να περισωθούν οι συντάξεις από τις νέες περικοπές. Ναι, τα αντίμετρα για τα οποία μάς είχαν ζαλίσει νυχθημερόν ότι αποτελούν το αντίβαρο κοινωνικής πολιτικής στα νέα μνημονιακά μέτρα που υπέγραψαν. Ναι, οι συντάξεις που τις περιέκοψαν μερικές φορές, ως συνέπεια της δημιουργικής ασάφειας, της νέας ύφεσης και της αναστολής ταχύτερης μείωσης της ανεργίας, αυξάνοντας την συνταξιοδοτική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ, πρόσφατα αποφάσισαν το νέο ψαλίδι και τώρα πανηγυρίζουν για την αναβολή αυτού που οι ίδιοι δημιούργησαν!
Γιατί άραγε ανακοίνωσαν εξαρχής αντίμετρα και δεν εξηγούσαν και σε μας και στους εταίρους ότι αν επιτευχθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι για το 2019, προτεραιότητα της κυβέρνησης είναι η αναστολή του συγκεκριμένου διαρθρωτικού, κυρίως, μέτρου; Προς τι όλη αυτή η επικοινωνιακή φούσκα για την επέκταση των σχολικών γευμάτων, για την δημιουργία νέων μονάδων προσχολική εκπαίδευσης, την επιδότηση ενοικίου, τα προγράμματα απασχόλησης του ΟΑΕΔ ή την επιδότηση συμμετοχής ασφαλισμένων για συνταγογραφούμενα φάρμακα;
Έπαψαν τα παιδάκια να… πεθαίνουν από την πείνα στα σχολεία; Μάλλον θα είναι που μειώθηκε απότομα η ανεργία και εκτοξεύθηκαν οι επενδύσεις κι όλοι τρώνε πλέον με χρυσά κουτάλια! Τι κι αν τα επίπεδα φτώχειας παραμένουν στα ίδια υψηλά επίπεδα.
Βρήκαν θέσεις όλα τα ενδιαφερόμενα νήπια σε παιδικούς σταθμούς; Μάλλον λάθος θα θυμόμαστε ότι αρκετές χιλιάδες οικογένειες έμειναν εκτός κι αναγκάστηκαν να πληρώσουν από την τσέπη τους την εκπαίδευση των παιδιών τους.
Πάμε τόσο καλά σε δημογραφικό επίπεδο που ο αριθμός των αυτάρκων νέων οικογενειών αγγίζει πρωτοφανή επίπεδα; Μάλλον δεν καταλάβαμε καλά όταν πληροφορηθήκαμε ότι είμαστε ουραγοί στις γεννήσεις σε όλη την Ευρώπη κι άρα καμιά στήριξη δεν χρειάζονται τα νέα ζευγάρια.
Μειώθηκε τόσο πολύ η ανεργία που δεν χρειάζονται καινούρια προγράμματα από τον ΟΑΕΔ ή βελτιώθηκε τόσο η υγεία μας που οι ασφαλισμένοι δεν χρειάζονται πλέον φάρμακα; Μάλλον έχουμε εσφαλμένη αντίληψη για την έκρηξη των ελαστικών μορφών εργασίας και τις άθλιες συνθήκες του υγειονομικού μας συστήματος;
Τώρα θα μου πείτε, τι προτιμάς να υποστούν εκατομμύρια συνταξιούχοι νέα αφαίμαξη στα εισοδήματα τους; Όχι, βέβαια. Αλλά όταν η κυβέρνηση πλάθει έναν μύθο ο οποίος κρύβει μια τεράστια παγίδα, καλό είναι να αποκαλύπτουμε το νοητικό αδιέξοδο του αφηγήματος.
Τα οικονομικά και κοινωνικά διλήμματα δεν προέκυψαν από επιλογή αλλά από ανάγκη. Οι συντάξεις δεν χρειάζονταν νέες μειώσεις στα τέλη του 2014 πέρα από μικρές επιμέρους παρεμβάσεις στις επικουρικές. Οι επερχόμενοι υψηλοί αναπτυξιακοί ρυθμοί κάλυπταν τις ανάγκες για διατήρηση του συνταξιοδοτικού κόστους ως ποσοστού του ΑΕΠ σε σχετικά βιώσιμα επίπεδα. Η ανεργία θα μειώνονταν με ταχύτερους ρυθμούς προσφέροντας με τις νέες εισφορές ανάσα ρευστότητας στο ασφαλιστικό σύστημα.
Αυτά προσπαθεί να ξεχάσει η κυβέρνηση… «κοινωνικής σωτηρίας» κι έρχεται τώρα να «πουλήσει» επιλεκτική προεκλογική ευαισθησία, αγνοώντας κοινωνικές ομάδες με ιδιαίτερα προβλήματα. Αξιοποιεί λογικές κοινωνικού αυτοματισμού δίνοντας προτεραιότητα σε ότι την εξυπηρετεί ψηφοθηρικά. Πού είναι τα αντίμετρα, οέο; Πού είναι η αξιοπρέπεια, οέο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου