Σε ποιόν δεν έτυχε να ακούσει μικρά παιδιά 3-4 ετών που προσπαθούν να τραγουδήσουν το τραγούδι: Xhamadani vija - vija(Λαϊκό εθνικιστικό τραγούδι). Σίγουρα ελάχιστοι είναι.
Αυτό το τραγούδι έχει διεισδύσει στα πολιτιστικά αισθητήρια των εκπροσώπων του εκπαιδευτικού μας συστήματος ξεκινώντας από το νηπιαγωγείο και πιο πάνω. Με αρχι-ίδρυμα εθνικιστικής αλβανικής αγωγής: Το στάδιο (ποδοσφαίρου όταν παίζει η εθνική).
Αρκεί αυτό το εμπειρικό δεδομένο για να καταλάβουμε πως τα παιδιά μας βαπτίζονται με ψέματα από την αρχή, ο υστερικός εθνικισμός είναι το αλφαβήτα της αγωγής τους που αφήνει πίσω κατά πολύ την αγωγή τους ως πολίτες.
Το τελευταίο θέλει αρκετή δουλειά, θέλει χρόνο, κόπο και το σημαντικότερο: έχει ως απαραίτητο στοιχείο τον πολιτισμό. Αλλά αυτό δεν υπάρχει μεταξύ ημών των αλβανών και το αντικαθιστούμε αυτό με την σούπα του εθνικισμού ραψωδία του τύπου Xhamadani vija - vija. Ραψωδία γιατί εμείς είμαστε μάρτυρες της αδυναμίας μας για να κάνουμε κάτι πραγματικό για την χώρα, για να μην επιτρέψουμε την κατάρρευση της χώρας. Για το λόγο αυτό και τραγουδάμε, τραγουδάμε στην Αλβανία που δεν την είχαμε ποτέ και μετά φοράμε τα παπούτσια και το σκάμε.
Έχουν περάσει 100 και κάτι χρόνια από εκείνη την ημέρα που είναι γνωστή ως η ημέρα της ανεξαρτησίας και ο κόσμος έχει ως καθήκον να κάνει έναν απολογισμό και να θέσει ένα ερώτημα: ποιανού είναι αυτή η μέρα; Σε ποιόν ανήκει η γιορτή; Ας πάμε λίγο πίσω στο χρόνο και να φέρουμε στο μυαλό μας της μέρες της αποκοπής από την οθωμανική αυτοκρατορία, όταν η πλειοψηφία των αλβανών δεν ήξερε τι γινόταν. Απλά εκείνη η ημέρα ήταν μια πράξη που διατέλεσε μια ελίτ που δεν βρήκε άλλη λύση για τον εαυτό της. Η ζωή των απλών αλβανών άλλαξε από τότε, αδιαμφισβήτητα, για καλό ή για κακό; Αυτό θα πρέπει να το βρουν οι ιστορικοί που μέχρι σήμερα μας έχουν χορτάσει με το εθνικιστικό παραμύθι, με τα επιτεύγματα του αλβανικού λαού και άλλα σαν και αυτά. Η 28 Νοεμβρίου είναι στην πραγματικότητα η εορτή μίας εξουσίας που επαναλαμβάνει τον εαυτό της, αλλά ελάχιστα θα μπορούσε αυτή να θεωρηθεί σήμερα- συναισθηματικά- μια κοινή ημέρα για όλους τους αλβανούς. Οπωσδήποτε, ο καθένας μπορεί να βγει και να φωνάξει λέγοντας πως αυτό το είδος λόγου ανήκει στους πουλημένους, αλλά ας αναρωτηθούμε: Κατά πόσο εκπροσωπεί το κράτος αυτό τους αλβανούς; Όλοι θυμόμαστε τις καταδίκες που στο όνομα του λαού επέβαλε ο Ενβέρ Χότζα. Αλλά δεν είμαστε σε θέση να πούμε κατά πόσο ο λαός ήταν εκεί.
Σήμερα τελούνται ανεπανάληπτες πράξεις εις βάρος της κοινωνίας, και καταχωρήσεις αντί παροχή. Στο όνομα της Δημοκρατίας. Αλλά αυτά εξυπηρετούν μόνο σε μια ομάδα ανθρώπων . Η εθνικιστική αγωγή στην Αλβανία είναι ίσως το μεγαλύτερο ψέμα που έχει ειπωθεί στους Αλβανούς. Δείτε αυτό το βίντεο από Report Tv* σε ένα νηπιαγωγείο στα Τίρανα. Παιδιά που δεν καταλαβαίνουν τίποτα κάνουν με τα δάκτυλα τον αετό, τραγουδούν τραγούδια για την σημαία, το ιδανικό και την Αλβανία, εντωμεταξύ ο κόσμος γύρω τους είναι πολύ πιο ωραίος και περίπλοκος από την πατσαβούρα που εκείνοι παίζουν χωρίς να το καταλάβουν. Ποιο παιδί θα διάλεγε την σημαία για να παίξει;
Κανένα.
Όλο αυτό έχει πολλά μηδενικά. Γιατί εμείς βλέπουμε και σήμερα πως νέοι που τραγουδούν το τραγούδι που αναφέραμε που κάνουν φασαρία στο καφενέ για την Αλβανία, θέλουν να φύγουν, να μεταναστεύσουν. Πως όλοι περιμένουν ώστε κάποιος να φτιάξει αυτή την χώρα και με τον τρόπο τους δεν κάνουν τίποτα άλλο, παρά την αφήνουν στον Έντι Ράμα και στους επόμενους Έντι. Τραγουδούν, συγκινούνται με την σημαία χωρίς να καταλάβουν πως η κραυγή τους είναι στα αλήθεια επακόλουθο του χαμομηλιού των ελίτ που ξεκαρδίζονται με τον καλύτερο λαό στο κόσμο που θα μπορούσε να τους λάχει.
Μετάφραση Πελασγός Κορυτσάς
Από άρθρο της: http://www.respublica.al/
https://www.pelasgoskoritsas.gr/2018/12/mund-te-edukohen-keshtu-femijet.html
*Report tv, shqiptarja.com ανήκουν σε απόγονο του Τσιάνο τον Καρλο Μπολίνο που έχει επενδύσει στον ανθελληνισμό και ακραίο αλβανικό εθνικισμό.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου