Εκπαίδευση και Πρόνοια για κάθε Έλληνα τώρα!

 Γράφει ο Μπουγάς Τρύφων,

Ένα ευαίσθητο και συνάμα πολύ άξιο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, είναι οι βιοπαλαιστές, που παρά τις δυσκολίες που τους έχει φέρει η ζωή, αγωνίζονται να σπουδάσουν σε μεγαλύτερες ηλικίες. Ωστόσο, ακόμα και σε αυτό το κομμάτι του πληθυσμού, οι αδίστακτοι νεοταξίτες της κυβέρνησης, έχουν εδώ και δύο χρόνια, με έναν νόμο της Κεραμέως, κάνει τη ζωή τους δύσκολη.

Από όσους φοιτούν σε νυχτερινά λύκεια, η πλειοψηφία είναι άνθρωποι που παλεύουν σκληρά, έχοντας ταυτόχρονα, αυξημένες οικογενειακές υποχρεώσεις. Άντρες,  και γυναίκες, που συντηρούν μονογονεϊκές οικογένειες, αποτελούν ένα μεγάλο κομμάτι από εκείνους που φοιτούν στα νυχτερινά λύκεια. Έλληνες που επιθυμούν, παρά τις αντιξοότητες να συνεχίσουν τις σπουδές τους και στην πανεπιστημιακή βαθμίδα. Ένα ποσοστό 10% εξ’ αυτών μπορούσε να συνεχίσει και την πανεπιστημιακή του μόρφωση, μέχρι σχετικά πρόσφατα. Μέχρι  που η πρώην Υπουργός Παιδείας, αποφάσισε την Ενιαία Βάση, νομοσχέδιο που ουσιαστικά, έθεσε εκτός μάχης και εκτός πανεπιστημιακής κοινότητας, αυτούς τους ανθρώπους, αφού με δεδομένες τις αυξημένες τους υποχρεώσεις, είναι αδύνατο να συναγωνιστούν τους άλλους μαθητές. Από τη στιγμή που δεν υπάρχει η δυνατότητα γι’ αυτούς και πρακτικά και οικονομικά στη συντριπτική πλειοψηφία των  περιπτώσεων να πάνε σε φροντιστήρια. Μια δεδομένα άνιση μάχη από την αρχή έτσι κι αλλιώς, γίνεται ανισότερη.

Το Εθνικό Μέτωπο εκτιμά και θαυμάζει αυτούς τους αγωνιστές της ζωής, που παρά τις δυσκολίες, παλεύουν να επιβιώσουν και ταυτόχρονα, να πάνε σχολείο, να πάνε πανεπιστήμιο, να συμπληρώσουν αυτό το καθοριστικό κενό που σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, τους ανάγκασαν οι δυσχέρειες που βίωσαν από νεαρή ηλικία να ολοκληρώσουν την βασική, αλλά και πανεπιστημιακή εκπαίδευση.

Η κα Νάντια Αβιτίδου, πρόεδρος του συλλόγου «Ελπίδα Μάνα» που δραστηριοποιείται στον χώρο των κακοποιημένων γυναικών, προσπαθεί ν’ αναδείξει το ζήτημα και ήρθε σε επαφή μαζί μας. Θεωρήσαμε χρέος μας να αναδείξουμε αυτό το ζήτημα, που αφορά ένα καθ’ όλα σεβαστό κομμάτι του Έλληνα βιοπαλαιστή, αλλά και την Ελληνίδα μητέρα, σύζυγο και πάνω απ’ όλα αγωνίστρια για την επιβίωση.

Η πρόεδρος του συλλόγου κακοποιημένων γυναικών «Ελπίδα Μάνα», Νάντια Αβιτίδου, με το μέλος του Ε.Σ του Εθνικού Μετώπου, Τρύφωνα Μπουγά

Ένα μείζον πρόβλημα, που απασχολεί πολλές γυναίκες, πανάξιες, που ταυτόχρονα, με το νοικοκυριό, την οικογένεια και την εργασία, θέλουν να ολοκληρώσουν την βασική, αλλά και πανεπιστημιακή τους εκπαίδευση, προκειμένου να εξελιχθούν ως άνθρωποι, αλλά και επαγγελματίες. Σε μια κοινωνία που θα ήταν βασισμένη στην εθνική συνείδηση, τέτοιες ανισότητες, θα έμοιαζαν κακόγουστη φάρσα, αλλά στην Ελλάδα του συνταγματικού τόξου, αυτή είναι η ωμή πραγματικότητα.

Ένα ακόμα ζήτημα που θα ασχοληθούμε εκτενώς και σε προσεχές άρθρο είναι η υποστελέχωση του Παραρτήματος Παίδων στα Νότια (Καλλιθέα). Μια κλινική που κάποτε κάλυπτε μεγάλες ανάγκες του πληθυσμού των νεαρών σε ηλικία τέκνων, αλλά τώρα έχει υποβαθμιστεί και λειτουργεί μόνον ως κέντρο προγραμματισμένου ελέγχου. Η υποβάθμιση του συγκεκριμένου παραρτήματος είναι σκόπιμη και έγινε σταδιακά τα τελευταία χρόνια, αφού ήταν όλο και λιγότερες οι ειδικότητες των γιατρών που βρίσκονταν εκεί για τα έκτακτα περιστατικά, μέχρι που έχει μετατραπεί αποκλειστικά σε κέντρο προγραμματισμένου ελέγχου. Τα Παραρτήματα μεγάλων δημόσιων νοσοκομείων, ήταν κομβικής σημασίας τις προηγούμενες δεκαετίες, προκειμένου να καλύπτονται οι ανάγκες του πληθυσμού στις περιοχές των Νοτίων Προαστίων. Πλέον με τις επιταγές της ΕΕ, οι ελληνικές κυβερνήσεις, θέλοντας να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών κολοσσών που δραστηριοποιούνται στον τομέα της Υγείας, έχουν υποβαθμίσει ή και κλείσει αυτά Παραρτήματα.

  Ως Εθνικό Μέτωπο, αυτό που μπορούμε να υποσχεθούμε είναι πως το πρώτο μέλημά μας και γι’ αυτό θα πιέσουμε με κάθε δυνατό τρόπο, είναι η επαρκής επαναστελέχωση Παραρτημάτων, όπως αυτό, δηλαδή του Παίδων της Καλλιθέας και την λειτουργία τους, ως τόπο εξυπηρέτησης και φροντίδας επειγόντων περιστατικών. Γιατί με τους φόρους του Έλληνα, επιβιώνει το Σύστημα Υγείας και καμία κυβέρνηση, δεν μπορεί να τον στέλνει στον Ιδιωτικό Τομέα της Υγείας.