«Ο Αγαθός ο αποκτήσας φρόνηση είναι κατάλληλος για πολιτικός»

 Γράφει η Μαρία Ι. Γιαλαμά

   Εν μέσω δυσκολιών της χώρας λόγω των τεραστίων καταστροφών από πυρκαγιές και ακραία φαινόμενα βροχοπτώσεων, της επευλανούσης φτώχειας και εθνικών κινδύνων με έξαρση του λαθρομεταναστευτικού ζητήματος, έγινε στις 6/11 η τιμητική εκδήλωση για τον ονομασθέντα και « αρχιερέα της διαπλοκής», πρώην πρωθυπουργό της Ελλάδος Κ.Σημίτη. 

    Συνδεδεμένοι διαχρονικώς με την εξουσίαν άνθρωποι, σιτιζόμενοι από αυτήν, πολιτικοί του παλαιού συστήματος ΠΑΣΟΚ, απεφάσισαν εν μέσω σημαντικών κοινωνικών γεγονότων και γεωπολιτικών προκλήσεων, να τιμήσουν σε πανηγυρική εκδήλωση τον προαναφερθέντα. Οι λόγοι που ώθησαν τους «δικτυωμένους» του ΔΙΚΤΥΟΥ να επιλέξουν να κάνουν την τιμητική αυτή εκδήλωση για τον πρώην πρωθυπουργό είναι άγνωστοι, από την σύνθεση όμως των προσκεκλημένων και από τους λόγους που εκφωνήθηκαν, διαφάνηκε η πρόθεση -άτυπη δήλωσή τους: «Είμαστε εδώ όπως παλιά, εκπροσωπώντας τους ευκόλους για να μεγάλα ΝΑΙ. Διατιθέμεθα να μας χρησιμοποιήσετε, τώρα που τα μεγάλα γεωπολιτικά παιχνίδια αρχίζουν και θέλουν συμμάχους του ενδοτισμού». Απλά, καθαρά και για τους σκεπτομένους ευδιάκριτα, με πρόσχημα την τιμητική διάκριση στον κ.Σημίτη, εδήλωσαν οι διοργανωτές, αλλά και οι παρευρισκόμενοι, ότι είναι έτοιμοι να στηρίξουν τις όποιες αποφάσεις του διεθνούς ιερατείου, που αφορούν στην ευρυτέρα γεωγραφική περιοχή που ευρίσκεται η χώρα. Κοινώς, ότι πέραν κάθε ηθικού φραγμού και εθνικής συνειδήσεως, περί των Ελληνικών συμφερόντων, είναι έτοιμοι να εγκληματίσουν εις βάρος της πατρίδος,με αντάλλαγμα καλοαμοιβόμενες θέσεις εξουσίας στην χώρα ή στην ΕΕ. Άλλωστε η ατιμωρησία για τους εθνικούς μειοδότες, θεωρείται εξασφαλισμένη.

   Κάτω από άλλες συνθήκες, οι σεβόμενοι τον πρώην πρωθυπουργό, θα έπρεπε λαμβάνοντας υπ’ όψιν την φυσική αλλά και πνευματική του κατάσταση, να αποτρέψουν αυτήν την εκδήλωση. Η όλη εικόνα του κ.Σημίτη, στο βήμα του λόγου, υπήρξε απογοητευτική. Έχοντας δυσκολία ακόμη και στο να βγάλει από την τσέπη του, τα φύλλα χαρτιού που είχε αποτυπωμένες τις ολίγες απλοϊκού περιεχομένου σκέψεις του, δυσκολευόμενος στην έκφραση του λόγου, αλλά ξεχνώντας να χαιρετήσει και την παρουσία του πρωθυπουργού, πέραν των άλλων, η όλη εικόνα ήτο θλιβερή. Έδειχνε, τον ισχυρό άνθρωπο της εποχής του, τον ευάλωτο στον ενδοτισμό και επιφορτισθέντα εκουσίως τα δεινά που επέφερε στην Ελλάδα, ως ένα ανθρωπάκι αδύναμο. Η εικόνα του και μόνον θα έπρεπε να προβληματίσει τους διοργανωτές ,αλλά και τινές των παρευρισκομένων, για το μέλλον που τους αναμένει, εάν ακολουθήσουν την δική του πολιτική. Η εκδήλωση απλώς εξυπηρέτησε την διάθεση για επανάκαμψη στα πολιτικά δρώμενα, αυτών που κατέστρεψαν οικονομικώς αλλά και ηθικώς ,την χώρα, των υπηρετών δηλαδή του σημιτισμού. Αυτών που ενέδωσαν στις έξωθεν πιέσεις και επέτρεψαν το γκριζάρισμα του Αιγαίου. Αυτών που συνέβαλαν με τις σε πολλά επίπεδα άστοχες κινήσεις τους στην χρεωκοπία της Ελλάδος και στην βιαία είσοδό της στο ΔΝΤ. Αυτών δηλαδή, που πέραν κάθε ηθικού ενδοιασμού, μεθόδευσαν την μετατροπή σε πειραματόζωο, μίας χώρας κάποτε ευκλεούς. Της χώρας που η ευκολοπιστία των συγχρόνων Ελλήνων, η ατολμία των άνευ εθνικής συνειδήσεως πολιτικών της ,αλλά και ο εναγκαλισμός τους με την επελαύνουσα Νέα τάξη πραγμάτων, οδήγησαν στην οικονομική χρεωκοπία ,αλλά και στην ηθική και κοινωνική κατάπτωση. Με στόχο την ικανοποίηση και μόνον ,της Πολιτικής Ορθότητος ,η συμφωνία της Μαδρίτης με την υπογραφή του τιμηθέντος στην εκδήλωση και του Demirel , οδήγησε την χώρα, μετά και την προηγηθείσα μαύρη στιγμή του ενδοτισμού των Ιμίων, σε εθνικές περιπέτειες στο Αιγαίο, αποδεχόμενος ουσιαστικώς την συνεκμετάλλευση με την Τουρκία.      

   Οι νήσοι Ίμια, με πλούσιο υποθαλάσσιο χώρο σε όσμιο, χρυσό και κόκκινο υδράργυρο, βρέθηκαν σε γκρίζα ζώνη. Υπεστάλη κατ’ εντολήν του τιμηθέντος η Ελληνική σημαία σ’αυτές, εθυσιάσθηκαν 3 Έλληνες αξιωματικοί του πολεμικού ναυτικού προασπιζόμενοι την ελληνικότητά τους, χωρίς να υπερασπισθεί η πατρίδα την άδικη δολοφονία τους από τους Τούρκους. Προφανώς αποκύημα εκείνης της αθλίας συμφωνίας, υπήρξε και η άνευ Ελληνικού εμποδίου ή ενστάσεως, υπαγωγή υπό της Τουρκίας της νήσου Ζουράφας, στην Τουρκική αναδειχθείσα μέσω συγχρόνων χαρτών, επικράτεια. Η απόστασή των 5 μιλίων που την χωρίζουν από την Σαμοθράκη, προφανώς δεν απησχόλησε τους παρεπιδημούντες στο Μέγαρο Μαξίμου. Άλλωστε εφρόντισαν με την παρουσία τους στην τιμητική εκδήλωση, να αποδείξουν, ότι ουδόλως τους αφορά η εθνική μειοδοσία που επέτυχε ο τιμηθείς. Ίσως και να την εγκρίνουν. Η Ζουράφα, ευρίσκεται πλησίον της Σαμοθράκης και ανήκει στο Θρακικό πέλαγος. Η αποσιώπηση του θέματος αυτού από τα συστημικά ΜΜΕ και η μη ανάδειξη του γεωστρατηγικού της ρόλου, αποτελεί εθνική ήττα. Αλλά και ανάδειξη των κρυφών προθέσεων των συγχρόνων, εχόντων θέσεις ευθύνης πολιτικών της χώρας.

   Η ένδεια πολιτικών προσωπικοτήτων, αξίων να κυβερνήσουν την χώρα ,είναι πλέον εμφανής. Ο Πλάτωνας στον διάλογο «Αλκιβιάδης», εξετάζει το ζήτημα του Αγαθού και τις προϋποθέσεις συμμετοχής του στην πολιτική ζωή, θέτοντας ως προϋπόθεση την «γνώση του εαυτού του». Στον διάλογο του Σωκράτους με τον Αλκιβιάδη, θέλει τον μέλλοντα να ασχοληθεί με την πολιτική, να έχει κατακτήσει την αρετή και την σωφροσύνη ,την μεγαλοψυχία, την σταθερότητα σε θέσεις και απόψεις, την αγάπη για τους πολίτες και το αγαθότερο γι αυτούς και μέσω όλων αυτών ,να έχει κατακτήσει την φρόνηση. Η φρόνηση, πάντοτε κατά τον σοφό πρόγονο των Ελλήνων, είναι η γνώση που αποκτάται με πολύ κόπο. Δεν αρκεί η απλή διδασκαλία των ανθρώπων, αλλά απαιτείται η παραδοχή της αμάθειας. Από εκεί ξεκινά η επιμέλεια της ψυχής. Στην κατάκτηση της φρονήσεως συνδράμει πολύ και η επικοινωνία με ανθρώπους, που έχοντας ακολουθήσει μία μακρά πορεία, την έχουν κατακτήσει και αποτελούν παράδειγμα γι αυτούς που προσπαθούν να την ανακτήσουν. Βάσει των ανωτέρω, οι διαθέτοντες φρόνηση πολιτικοί της συγχρόνου Ελλάδος είναι ελάχιστοι. Οι υπόλοιποι, αποδεικνύουν καθημερινώς με τις αποφάσεις που λαμβάνουν ,την ακαταλληλότητά τους ,στο να φροντίσουν την χώρα. Δυστυχώς με την παρουσία του στην εκδήλωση της «αιδούς», έδειξε ότι χρήζει περεταίρω αναζητήσεως φρονήσεως και ο πρωθυπουργός. Διότι η περιφρόνηση τιμητικής εκδηλώσεως της παρατάξεως που τον ανέδειξε πρόεδρό της και κατόπιν πρωθυπουργό, για εξέχον αποθανόν στέλεχος της, με την αποχώρησή του από την εκδήλωση και η συμμετοχή και ο εναγκαλισμός του, με τον σημιτισμό, μόνον δείγμα διαθέτοντος την κατά τον Πλάτωνα φρόνηση δεν αποτελεί. Είθε συντόμως να κατανοήσει το ατόπημά του, διότι καραδοκεί η Νέμεσις