ΤΙ ΕΣΤΙ ΜΠΟΛΣΕΒΙΚΙΣΜΟΣ. Δ ΜΕΡΟΣ. Ο Μάρξ ήτο Εβραίος.

Επειδή ίσως θα ευρίσκονται καλής πίστεως συζητηταί, οι οποίοι θ’ αντιτάξουν ότι

δέχονται μεν ότι ο κομμουνισμός είναι πράγματι εβραική σύλληψις, αλλά

αδιαφορούντες προς τούτο, εξετάζουν το ζήτημα μόνον από επιστημονικής απόψεως,

είμαι υποχρεωμένος ν’ ανατρέξω συντόμως εις τα πραγματικά αίτια τα οποία

εγέννησαν την πρώτην Διεθνή (1847) και το περίφημον μανιφέστον του Μάρξ.

Μόνον βαθεία μελέτη των γεγονότων εκείνων δύναται να χύση φως εις τας

αποφάσεις και τας ενεργείας της τρίτης Διεθνούς, της οποίας σημαιοφόρος και πιστός

εκτελεστής είναι ο ρωσσικός μπολσεβικισμός.

Παραπέμπω τους αναγνώστες μου και ιδία τον κ. Σοφιανόπουλον εις έργα εβραικά,

διά να μη θεωρηθή η πηγή των πληροφοριών μου ως ύποπτος.

Η δωδεκάτομος ‘Εβραική Εγκυκλοπαιδεία’, η οποία εξεδόθη ρωσσιστί εν

Πετρουπόλει, υπό την αιγίδα του πολυεκατομμυριούχου βαρώνου Γκίνσβουργ,

τονίζει ως γνωστόν ότι πάν ό,τι διακρίνει τον ευρωπαικόν πολιτισμόν οφείλεται εις

τον εβραισμόν. Ο τρίτος τόμος του ογκώδους τούτου συγγράμματος αφιερούται εν

γένει εις την δράσιν των εβραίων διανοουμένων του ΙΘ’ αιώνος.

Ο Μάρξ ήτο εβραίος, ονομαζόμενος πραγματικώς Κεσιλέ Μαρδοχαίος. ΄Ητο

συγχρόνως τέκτων, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι όλοι οι τέκτονες ή όλοι οι εβραίοι

και όλαι αι τεκτονικαί στοαί ήσαν υπεύθυνοι διά τας ενεργείας του.

‘Την εποχήν εκείνην,’ γράφει η Εβραική Εγκυκλοπαοδεία, ‘όλοι οι νέοι Εβραίοι όχι

μόνον της Γερμανίας, αλλά και της Γαλλίας, υπεστήριζον την γνώμην ότι μετά την

παροχήν πολιτικών δικαιωμάτων εις τους Εβραίους, όλων σχεδόν των ευρωπαικών

Κρατών, - αποτέλεσμα της Γαλλικής Επαναστάσεως του 1789 – ήτο καιρός να παύση

η μυστική, σκοτεινή και μυστικοπαθής εργασία εις τας εβραικάς μασωνικάς στοάς

και ότι έπρεπεν η εργασία αύτη να λάβη του λοιπού τον χαρακτήρα της

δημοσιότητος.’

‘Ο Μάρξ δαιμονίως ευφυής, ετέθη επικεφαλής της κινήσεως ταύτης των νέων

εβραίων μασώνων.’ Αναλαβών τω 1842 εις ηλικίαν 25 ετών καθήκοντα

αρχισυντάκτου της ‘Ρηνικής Εφημερίδος’ υπεστήριξεν αρχάς τόσον ριζοσπαστικάς

ώστε η γερμανική κυβέρνησις απηγόρευσε την έκδοσιν αυτής τή 1η Ιανουαρίου 1843.

Ο Μάρξ μετέβη βραδύτερον εις Παρισίους και κατόπιν εις Λονδίνον, όπου

εβοήθησεν αυτόν χρηματικώς ο κεφαλαιούχος βαρώνος Ρότσχελδ, Εβραίος άγγλος

προς εφαρμογήν του προγράμματός του. Και τον Νοέμβριον του 1847 συνεκλήθη εις

Λονδίνον η Πρώτη Διεθνής, η οποία ανέθεσεν εις τον Μάρξ και τον ΄Εγκελς να

συντάξουν το περίφημον Κομμουνιστικόν Μανιφέστον. Εφηρμόζετο ούτω το σχέδιον

των νέων εβραίων μασώνων περί φανεράς εργασίας προς ανατροπήν του κοινωνικού

καθεστώτος, ενώ οι γέροντες εβραίοι παρέμενον συνησπισμένοι εις τας μυστικάς

εβραικάς στοάς των.

Μόλις τώ 1867 απεφάσιζον να τολμήσουν, συγκροτούντες την Alliance Israelitte

Universelle (Παγκόσμιον Εβραικήν ΄Ενωσιν) με πρόγραμμα και επίφασιν μεν

εκπαιδευτικόν, πράγματι δε εξυπηρετούν το εβραικόν ιδεώδες της κοσμοκρατορίας.

Τώ δε 1897 συνήρχοντο εις Βασιλείαν της Ελβετίας αντιπρόσωποι των Εβραικών

Οργανώσεων όλης της Γης προς συντονισμόν των προσπαθειών των.

Οι αλληλοσπαραγμοί των ευρωπαικών λαών, ο παγκόσμιος πόλεμος, η εκρίζωσις του

χριστιανικού, ελληνικού και αρμενικού πολιτισμού εκ Μ. Ασίας και προ παντός η

αποσύνθεσις της Ρωσσίας αποδεικνύουν περιφανώς ότι αι προσπάθεια αύται δεν

απέβησαν άκαρποι.

Εν πλήρει εικοστώ αιώνι διαπράττονται εις την διεθνή πολιτικήν κονίστραν

ανηθικότητες ή απανθρωπίαι, αι οποίαι εις ουδεμίαν εποχήν της ιστορίας

διεπράχθησαν και αι οποίαι με την σημερινήν πρόοδον των επιστημών και των

τεχνών παραμένουν τελείως ανεξήγητοι.

Ο κ. Σοφιανόπουλος αναπτύσσων την δράσιν του μπολσεβικισμού, εξεδήλωσε

περιέργως αφ΄ενός μεν συμπάθειαν προς αυτάς τας αρχάς του Μάρξ, αφ΄ετέρου δε

ικανοποίησιν ως προς τα αποτελέσματα της εφαρμογής των εν Ρωσσία.

Θα αποδείξω αμέσως ότι ευρίσκετο εκτός της αληθείας και ως προς το πρώτον και ως

προς το δεύτερον.

Και κατά πρώτον λόγον οφείλω να στιγματίσω κατά τον εντονώτερον τρόπον την

ανήθικον τακτικήν των κομμουνιστών όλων των χωρών, την οποίαν εφήρμοσαν με

ιδιαιτέραν προσπάθειαν οι Ρώσσοι κομμουνισταί και την οποίαν επίσης ακολουθούν

οι ΄Ελληνες κομμουνισταί – καθ’ ήν κομμουνισμός είναι δήθεν αρπαγή των

περιουσιών των πλουσίων υπέρ των πτωχών. Ούτε επιτρέπεται εις τιμίους

διανοουμένους αν είναι τοιούτοι οι κομμουνισταί, να διακηρύττουν ότι ο μαρξισμός

είνε μία οικονομική μόνον θεωρία, έν οικονομικόν απλώς σύστημα. Όχι δεν είναι

αληθές ότι ο κομμουνισμός προσβάλλει μόνον το κεφάλαιον και επιζητεί την δικαίαν

κατανομήν του πλούτου.

Ο κομμουνισμός-μαρξισμός αποτελεί ολόκληρον ιδιαίτερον σύστημα στηριζόμενον

επί του υλισμού, και θίγον όχι μόνον την οικονομικήν ζωήν, αλλά και την

οικογένειαν, την θρησκείαν και την πατρίδα, επί τη βάσει των υλιστικών αντιλήψεων. 

Ενώ δεν υπάρχει τίποτε το απόλυτον εις την γην μας, εκείνος παίρνει ως απολύτως

ορθήν την θεωρίαν του ιστορικού υλισμού, καθ’ ήν την ιστορίαν όλων των λαών

γράφει δήθεν πάντοτε το οικονομικόν συμφέρον των. Αποκρύπτει – διότι θέλει να

αποκρύψη – ότι το αίσθημα ωδήγησε και οδηγεί ακόμη τα έθνη και τους ανθρώπους,

αν όχι εις όλας, τουλάχιστον εις τας περισσοτέρας των πράξεών των. Αυτή είναι η

θεμελιώδης πλάνη και πλάνη όχι ακουσία, αλλά κακόβουλος, των κομμουνιστών. Οι

τυχόν αμφιβάλλοντες περί αυτού δεν έχουν παρά να διαβάσουν τα πολύκροτα τρία

άρθρα του Λενίν περί Μαρξισμού, δημοσιευθέντα τώ 1918 εις την εφημερίδα

‘Προσβεστένιε’. Εκεί ο Λενίν λέγει ρητώς ότι ‘η φιλοσοφία του μαρξισμού είναι ο

υλισμός’, δηλαδή η άρνησις όχι μόνον του κεφαλαίου, αλλά και της θρησκείας, και

της οικογενείας και της πατρίδος, η άρνησις όλων των ηθικών αρχών, τας οποίας η

ανθρωπότης εξήγαγε εκ της ζωής εκατομμυρίων ετών. Και εγείρεται αμέσως το

ερώτημα:

Διατί οι αρχηγοί του ρωσσικού μπολσεβικισμού απέκρυψαν από τον ρωσσικόν λαόν

την πραγματικήν έννοιαν του μαρξισμού, προτού κατακτήσουν την αρχήν;

Διατί Κάμνουν το Ίδιον και οι ΄Ελληνες κομμουνισταί;

Διατί οι πρώτοι διετυμπάνιζον προ της εκπορθήσεως της εξουσίας και διατί οι

δεύτεροι διατυμπανίζουν ακόμη και σήμερον ότι ο κομμουνισμός είναι η αρπαγή των

περιουσιών των πλουσίων υπό των πτωχών;

Μία είναι η επιτρεπομένη απάντησις εις το άνω ερώτημα. Διότι οι αρχηγοί του

μπολσεβικισμού δεν ήσαν ανιδιοτελείς Ιδεολόγοι, πραγματικώς ονειρευόμενοι να

καταστήσουν ευτυχή τον ρωσσικόν λαόν. ΄Ησαν Εβραίοι – κατά το πλείστον –

υπηρετούντες το ιδεώδες της εβραικής κοσμοκρατορίας, οι οποίοι διά να ανέλθουν

εις την αρχήν έπρεπε να κολακεύσουν κατά τον ανηθικώτερον δημοκοπικόν τρόπον

τα εγωιστικά, τα κτηνώδη ένστικτα του πλήθους διά να

αιώνα, υπό τον οικονομικόν έλεγχον εβραίων τοκογλύφων, ενώ από το 1917 η

Σοβιετική Ρωσσία συμπράτει και υποστηρίζει τους μασόνους και ντονμέδες

Νεότουρκους] διασώσασα επί αιώνας εκατομμύρια χριστιανών και με αυτούς τον

ελληνικόν πολιτισμόν εις την Ανατολήν. διαλύσουν μίαν μεγάλην χριστιανικήν

χώραν, η οποία αν εστιγματίσθη εις την ιστορίαν της από τας κατακτητικάς βλέψεις

του πανσλαβισμού, εδοξάσθη όμως από τους αγώνας της κατά της βαρβαρότητος,

[της τουρκικής, των σουλτάνων, οι οποίοι τελούσαν μετά τον 15ον

Εάν εις τους 447 Εβραίους κομμισαρίους προσετέθησαν και 30 Ρώσσοι χριστιανοί,

εάν οι περισσότεροι των αρχηγών του Ελληνικού κομμουνισμού είναι Έλληνες την

εθνικότητα, τούτο εξηγείται εκ του γενικού φαινομένου, του παρατηρουμένου

απανταχού της γης, καθ’ ό ευρίσκονται πάντοτε άνθρωποι πλανώμενοι, οι οποίοι

γίνονται όργανα των πλέον εγκληματικών πράξεων.

Οφείλω αμέσως να τονίσω μίαν σπουδαιοτάτην αντίφασιν μεταξύ της θεωρίας του

ιστορικού υλισμού, την οποίαν υποστηρίζει ο εβραικός μαρξισμός και του

κυριωτέρου γνωρίσματος της ιστορίας του εβραικού λαού. Εις την ογκώδη ‘Ιστορίαν

του Πολιτισμού’ ο Δυκουδραί εξετάζων την όλην δράσιν του εβραικού έθνους τονίζει

ότι ‘ο βαθύς σεβασμός του προς τα δικαιώματα της οικογενείας και της ιδιοκτησίας, ο

ανθρωπισμός του, η πνευματική πίστις του, η προσήλωσις του προς τας θεμελιώδεις

αληθείας της ηθικής, απετέλεσαν διά τον λαόν τούτον μίαν τοιαύτην δύναμιν, η οποία

τώ εξησφάλισε την αιωνιότητα και η ιστορία του συνεχίζεται σήμερον εν μέσω των

ιστοριών όλων των εθνών’.

Τετάρτην και κυριωτάτην απόδειξιν αποτελεί το γεγονός ότι ο κομμουνισμός

εφαρμοσθείς εν Ρωσσία οδήγησεν αυτήν εις την φρικωδεστέραν δυστυχίαν και

αποσύνθεσιν, εγκαταλειφθείς υπό των ιδίων θιασωτών του, ρωσσοεβραίων, ευθύς

μόλις ούτοι διά της πλέον αιμοσταγούς τρομοκρατήσεως εστερεώθησαν επί της

αρχής.

΄Αρα σκοπός του ρωσσικού μπολσεβικισμού δεν ήτο ούτε η ευτυχία των ρώσσων

εργατών και αγροτών, η οποία συγκινεί τους Εβραίους ολιγώτερον παντός άλλου,

ούτε η ευημερία του όλου ρωσσικού λαού, αλλά η εκπόρθησις της αρχής υπό των

Εβραίων, η αποσύνθεσις ενός μεγάλου χριστιανικού λαού, η διά της πλέον

ψευδολόγου προπαγάνδας υπονόμευσις των άλλων αστικών κρατών και η εν γένει

εξυπηρέτησις του εβραικού ιδεώδους της κοσμο-κρατορίας επί της γης.

Οι Εβραίοι δικτάτορες της Μόσχας, ενώ οι ίδιοι – όπως όλοι οι Εβραίοι –

αποφεύγουν την επιμιξίαν μετά αλλοφύλων, ενώ εις τας ατομικάς σχέσεις των

σέβονται το κεφάλαιον όσον ουδείς, εν τούτοις ειργάσθησαν λυσσωδώς διά την

καταστροφήν της ρωσσικής παραγωγής, διά την διάλυσιν της οικογενείας, διά την

διαπόμπευσιν και την εξόντωσιν της χριστιανικής θρησκείας, διά την εξαφάνισιν

παντός πατριωτικού αισθήματος.

Κατελύθησαν ούτω οι οικογενειακοί δεσμοί, διαφθορά απίστευτος κατέκλυσεν όλην

την Ρωσσίαν, η παραγωγή ηλαττώθη εις το ελάχιστον, η έννοια της πατρίδος

κατέρρευσε τόσον ώστε 200.000 καλώς οργανωμένου στρατού δύνανται σήμερον να

καταλάβουν ευκόλως την Μόσχαν, παρά τα αντίθετα κηρύγματα της μπολσεβικικής

προπαγάνδας.

Πώς Εξαπατώνται οι Εργάται και οι Χωρικοί.

Διά να εξαπατήσουν τον ρωσσικόν λαόν και να κερδίσουν την συμπάθειάν του, οι

αρχηγοί του μπολσεβικισμού ωμίλησαν κατ’ αρχάς περί διανομής των μεγάλων

κτημάτων εις τους χωρικούς, οι οποίοι ούτω θα εγίνοντο ιδιοκτήται.

Παρασυρόμενοι από την τόσον ελκυστικήν υπόσχεσιν, οι αθώοι χωρικοί

εγκατέλειψαν το μέτωπον – προς μεγάλην χαράν του Κάιζερ – και επέστρεψαν εις τα

χωρία των, διά να γίνουν κύριοι των γαιών, σφάζοντες ή καίοντες ζωντανούς ή

υποβάλλοντες εις φρικώδη μαρτύρια τους τέως κυρίους των. Ουδέποτε οι αρχηγοί

του μπολσεβικισμού είπον, προ της εκπορθήσεως της αρχής, την αλήθειαν εις τον

λαόν. Ουδέποτε εδήλωσαν ότι ο κομμουνισμός καταργεί πάσαν ιδιοκτησίαν και ότι αι

γαίαι θα ήσαν του λοιπού κοιναί. Ουδέποτε διεκήρυξαν την γενικήν αρχήν της

κοινοκτημοσύνης, άνευ της οποίας δεν υπάρχει κομμουνισμός.

Ευκόλως όθεν εννοείται η αγανάκτησις, η οποία κατέλαβε και κατέχει ακόμη τους

ρώσσους χωρικούς όταν οι αρχηγοί του μπολσεβικισμού ωμίλησαν περί καταργήσεως

της ιδιοκτησίας. Το όλον μπολσεβικικόν οικοδόμημα ηπειλήθη δι’ αμέσου

καταρρεύσεως. Ευφυέστατοι όμως οι ρωσσο-Εβραίοι δικτάτορες εσιώπησαν,

ωργάνωσαν την περίφημον διά τας θηριωδίας της φρουράν των Κινέζων

Μισθοφόρων και κατόπιν την αιμοσταγή στρατιάν της Τσέκα, εκ των ρώσσων

βαρυποινιτών.

΄Ηρχισαν ταχύν και συστηματικόν αφοπλισμόν, επειδή δε ευθύς εξ αρχής συνήντων

μεγάλην αντίδρασιν, επανέφερον εν ισχύι την θανατικήν ποινήν. Οφείλω μάλιστα να

τονίσω ότι το πρώτον Διάταγμα του μπολσεβικικού Κράτους δεν αφεώρα την

βελτίωσιν της τύχης των εργατών, ούτε των χωρικών. ΄Ητο το Διάταγμα της

επαναφοράς της θανατικής ποινής – περί του οποίου σιωπά ο κ. Σοφιανόπουλος. Το

μέτρον τούτο έχει τόσω μεγάλην σημασίαν, καθόσον οι αρχηγοί του μπολσεβικισμού

είναι εκείνοι οι οποίοι είχον άλλοτε ζητήση λυσσωδώς και επιτύχη την κατάργησιν

της θανατικής ποινής.

Πόσον δε ολίγη φειδώ έδωσαν εις την χρήσιν του, πόσον άφθονον εχύθη το

χριστιανικόν αίμα, ανέπτυξα εις προηγούμενα άρθρα μου. Εις εκατοντάδας χιλιάδων

ανέρχονται οι χωρικοί οι οποίοι ετυφεκίσθησαν διότι ηρνούντο να παραχωρήσουν τα

προιόντα των εις το Κράτος της κοινοκτημοσύνης. Αδυνατούντες δε να εννοήσουν

την σημασίαν αυτής, ηρκέσθησαν να περιορίσουν την καλλιέργειαν των τόσον ώστε

να θεραπεύουν μόνον τας ανάγκας της οικογενείας των.

Εξ ού η τεραστία ελλάτωσις της σιτοπαραγωγής, αναγκάσασα την σοβιετικήν

Ρωσσίαν ν’ αγοράση προσφάτως ακόμη άλευρα εκ Πειραιώς! Μόνον το γεγονός

τούτο αρκεί να δείξη εις τους ΄Ελληνας χωρικούς πού οδηγεί ο μπολσεβικισμός. Η

Ρωσσία, η αχανής Ρωσσία, η κατ’ εξοχήν σιτοπαραγωγός χώρα, αγοράζει σήμερον

άλευρα εξ Ελλάδος, η οποία και διότι το πλείστον του εδάφους της είναι ορεινόν και

διότι οι κάτοικοί της προτιμούν το εμπόριον, και διότι εδέχθη έν και ήμισυ

εκατομμύριον προσφύγων, είναι δυνατόν να μήν είναι αυτάρκης εις σιτηρά.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ Ι. ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ : Τι εστί Μπολσεβικισμός σελ. 21-25

ΤΕΩΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΥ

ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

  

ΑΘΗΝΑΙ 1925

Α ΜΕΡΟΣ

Β ΜΕΡΟΣ

Γ ΜΕΡΟΣ