Τι εστί Μπολσεβικισμός. Β ΜΕΡΟΣ: Αι Σφαγαί των Ρώσσων Χριστιανών

Β ΜΕΡΟΣ

Την 25ην Οκτωβρίου 1917 (παλ. ημ.) εδόθησαν εις τον κόσμον τα πρώτα δείγματα

της θηριωδίας των μπολσεβίκων. Η σύγκουσις των με τους ρώσσους ευέλπιδας

έδωσεν αφορμήν εις φρικώδεις σκηνάς. Την μεθεπομένην ερρίπτοντο εκ των

παραθύρων του Χειμερινού Ανακτόρου της Πετρουπόλεως εις το λιθόστρωτον αι

γυναίκες αίτινες απετέλουν επί Κερένσκυ τους γυναικείους λόχους, αν και αυταί

είχον παραδοθεί άνευ αντιστάσεως και ως αιχμάλωτοι ήσαν ιερά πρόσωπα. Το

πεζοδρόμιον του Ανακτόρου βάφεται με το αθώον αίμα των δυστυχών αυτών

γυναικών, εξ ών άλλαι μεν ριπτόμεναι εύρισκον ακαριαίον τον θάνατον, άλλαι δε με

τεθραυσμένον κρανίον ή κατάγματα των χειρών και ποδών εξέπεμπον οιμωγάς και

κατάρας κατά των μπολσεβίκων.

Ρίγος απιστεύτου φρίκης καταλαμβάνει τον αναπολούντα το ανατριχιαστικόν θέαμα.

Την 29ην Οκτωβρίου οι κομμουνισταί εγένοντο κύριοι της καταστάσεως. Αμέσως

επιλαμβάνονται ενός έργου το οποίον δεν έπαυσε καθ’ όλον το διάστημα των 8 ετών

καθ’ ό άρχουν.

Το έργον τούτο λέγεται κατ’ ευφημισμόν έρευνα κατ’ οίκον. Το άσυλον της

κατοικίας, έν εκ των ιερωτέρων ατομικών δικαιωμάτων καταργείται. Διά πρώτην

φοράν ο κόσμος είδε συμμορίας κρατικάς, ωπλισμένας από κεφαλής μέχρι ποδών, με

δάδας ανά χείρας να εισέρχωνται την νύκτα εις όλας τας οικίας και να διαρπάζουν

ό,τι πολυτιμώτερον εύρισκον και να οδηγούν τους ενοίκους εντός φορτηγών

αυτοκινήτων ή πεζή καθ’ ομάδας εις τας φυλακάς. Εκ των συλλαμβανομένων 60%

ετυφεκίζοντο την αυτήν νύκτα. Οι λοιποί μετά παρέλευσιν μακρού χρόνου απελύοντο

όχι πλέον ως άνθρωποι, αλλ’ ως σκιαί ανθρώπιναι. ΄Εβλεπε κανείς νέους άνδρας με

κόμην λευκήν, λευκανθείσαν εκ των βασανιστηρίων της εν τη φυλακή διαμονής των.

Κατά τας πρώτας ημέρας του Νοεμβρίου 1917 ιδρύθη η περίφημος Τσέκα, υπό του

Πολωνού [εβραίου] Δερζίνσκι και του Εβραίου Ουρίσκι, εγκατασταθείσα εις το

πρώην Διοικητήριον, επί της οδού Γκαροχοβάι αρθμ. 2.

Ο οίκος ούτος θα μείνη εν τη ιστορία τραγικώς αλησμόνητος, διότι εν αυτώ έλαβον

και λαμβάνουν χώραν τα απαισιώτερα, τα τερατωδέστερα κακουργήματα τα οποία

έπρεπε να εξεγείρουν όλον τον πεπολιτισμένον κόσμον. Επί μακράς γενεάς η

ανθρωπότης μετά βδελυγμίας θα προφέρη την λέξιν Γκαροβάι-Τσέκα.

Εις τον οίκον τούτον ανεδείχθησαν οι αιμοβορώτεροι των δημίων ούς εγνώρισεν η

ιστορία και περί των οποίων κατά χρονολογικήν σειράν θα αναφέρω περαιτέρω. Εκεί

εγκαθιδρύονται τα γραφεία των ανακριτών, νέων ως επί το πλείστον, με παρελθόν

εγκληματικώτατον. Ιδού μερικαί φρικιαστικαί λεπτομέρειαι του τρόπου, καθ’ όν

διεξάγονται αι ανακρίσεις υπό της Τσέκας. Αι ανακρίσεις διεξάγονται πάντοτε μετά

το μεσονύκτιον. Δωμάτιον σκοτεινόν, του οποίου η επίπλωσις υπερβάλλει όλας τας

περιγραφάς των τοιούτων της Ιεράς Εξετάσεως. Εις τον τοίχον απέναντι της εισόδου

του δωματίου επί υψηλής τραπέζης δύο κρανία, φωτιζόμενα εσωτερικώς με μικρούς

ηλεκτρικούς λαμπτήρας χρώματος ερυθρού ή πρασίνου, το φως των οποίων

στρέφεται προς τον ανακρινόμενον. ΄Οπισθεν των κρανίων ίσταται ο ανακριτής, όστις

δυσκόλως διακρίνεται υπό του ανακρινομένου, ακούοντος μόνον την αγρίαν αυτού

φωνήν και βλέποντος το προβαλλόμενον μεταξύ των δύο κρανίων περίστροφον. Τα

99% των ανακρινομένων είναι πάντοτε αθώοι πάσης κατηγορίας, πλην του ότι είναι ή

διανοούμενοι ή αστοί ή έμποροι ή ελευθέρων επαγγελμάτων ή κληρικοί ή συγγενείς

τοιούτων. Τας καταθέσεις των ανακρινομένων γράφει μόνος ο ανακριτής, συντάσσων

μόνος κατά βούλησιν τας ερωταποκρίσεις και εξαναγκάζει τον ανακρινόμενον να

υπογράψη με απειλήν θανάτου.

Εκείνους οίτινες αρνούνται να υπογράψουν, τους μεταφέρουν εις άλλα κατ’

ευφημισμόν μόνον δυνάμενα να ονομασθούν δωμάτια, διότι είνε τόσον μικρά ώστε ν’

ασφυκτιά ο εισερχόμενος εις αυτά. Τα δωμάτια ταύτα έχουν πλάτος ενός πήχεως και

μήκος 2 ½, ύψος δε 5-6. Οι τοίχοι είνε από φελλόν, άνευ παραθύρων. Ο εγκλειόμενος

μένει ακίνητος και είνε ηναγκασμένος να βλέπη προς τα άνω. Η διαμονή εις τα

κελλία ταύτα είναι βασανιστικώτατη, ως μετά φρίκης ήκουσα να την περιγράφουν

πολλοί, οίτινες είχον την δυστυχίαν να εγκλεισθούν εις αυτά.

ΑΡΙΣΤΕΙΔΟΥ Ι. ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ : Τι εστί Μπολσεβικισμός σελ. 14-15

ΤΕΩΣ ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟΥ

ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΕΩΣ

  

ΑΘΗΝΑΙ 1925